خلاصه ماشینی:
"ولی آیا هرکسبرای خود علم و کتلی راه انداخته؟آیا هردسته و گروهی لشکری به میدان نبردفرستاده؟یا اینکه همچنانکه بایسته وشایسته است فعالیتها و کمکها از طریقارگانهای مسئول به این مهم هدایتشده؟ آنچه که مسلم است همه اذعانخواهیم داشت اگر غیر از طریقاخیرالذکر بود،نه تنها پیروزیهای پیدر پی نصیب نمیشد بلکه امکان هرحادثۀ غیرمترقبهای باید طبیعی شمردهمیشد.
حال با این فرض مسلم و این اصلبدیهی باید به جشنوارههای تئاتر نگاه کردو پرسید چگونه است که این اصل مسلمکه مثلا در مورد جنگ و یا بسیاری ازموارد دیگر رعایت میشود یکباره به تئاترو جشنوارههای تئاتر که میرسد فراموشمیشود؟چگونه است که از هر گوشهایجشنوارهای سبز میشود و بدون آنکه بهدرستی مورد ارزیابی قرار گیرد،(حتیاخبار و اطلاعات درستی نیز از برگزاریآنها در مطبوعات و رسانههای گروهیمنعکس شود)باز همچنان حرکتهایی ازاین دست شیوع مییابد.
اگر ارشاد براساسوظایف محوله مسئول است،پس ارشاداست که باید پاسخگوی این همهپراکندگی باشد،این نکته مخفی نماندکه فعالیت هنری برای هر نهاد و سازمانیآزاد است و اتفاقا هیچ مانعی ندارد کهتجربههای نمایشی به انحاء مختلف بهصحنه کشیده شود ولی آیا پس از ششسال لازم نیست که حرکتی هماهنگ،سیاستی مشخص،اصولی مدرن ودیدگاهی واحد(در کلیات)بر کارحاکم باشد."