چکیده:
بدیهی است که از نظر سببی، ذریه زهرا( فرزندان پیامبر( هستند. اما روایاتی از رسول خدا( در منابع معتبر شیعه و سنی وجود دارد که اثبات کننده رابطه سببی، بلکه به صورت ویژه مؤید وجود رابطه نسبی بین ذریه زهرا( و پیامبر( است.این مقاله تلاش مینماید این رابطه نسبی را از منظر روایات اهل بیت( و اهل سنت بررسی و تطبیقی نماید.
Proxyship is a contract in terms of which one party (the client) introduces the other party (the proxy) as his agent to act on his behalf during his life. In its particular sense (proxy in course of claims)، Proxyship is agreed upon by both the Imamiyyeh and the four Sunnite schools; however، in its general sense (proxy in the course of contracts) the Imamiyyeh practices it in all sorts of contract، but the four Sunnite schools practice it only in selling and buying. Both Shiite and Sunnite jurists have agreed on the legitimacy of Proxyship offering some verses from the Qur’an and traditions from the Sunnat as their proof. As to the exceptions، all schools have disagreed regarding it irrevocable. The terms of Proxyship agreed by all jurists are: intention، competence، lack of interdiction، rational and legal ability. They have disagreed، however، on exceptions and other terms، as they did on the conditions of the proxy himself. The contract of Proxyship has four essential parts according to the Imamiyyeh، three according to the Malekite and the Hanbalite، and one according to the Hanafite. This paper tries to comparatively review the above issues.
خلاصه ماشینی:
"بنابراین، از دیدگاه قرآن و روایات رسول خدا( اصل بر این است که نسل و ذریه از طریق صلب پدر شکل میگیرد و انتساب افراد به صورت نسبی به پدر و مادر و اجداد پدری ایشان است.
در روایات سنی ابو یعلی موصلی در مسندش از فاطمه زهرا( نقل میکند که پیامبر( فرمود: «لکل بنی ام عصبة ینتمون الیه الا ولد فاطمة فانا ولیهم و انا عصبتهم (ابی یعلی، 1408: 12، 109)؛ هر فرزند مادری منسوب به پدر و عصبه (اقوام پدر) خود است مگر فرزندان فاطمه( که من پدر و عصبه ایشان هستم.
خویشاوندی و محرم بودن ائمه( و حرام بودن دختران ایشان برای ازدواج با رسول خدا( از طریق سببی بدیهی و قابل اثبات است، اما مهم آن است که «محرمیت» به خودی خود انتساب [نسبی که معیار انتساب شمرده میشود و افراد به واسطه آن، ذریه آن فرد خوانده می شوند]به پیامبر( را ثابت نمیکند، چرا که در بسیاری از موارد شخصی با اشخاص دیگر محرم است، ولی بدو منسوب نیست.
نتیجهگیری مبتنی بر روایات و استدلالهای قرآنی مذکور انتساب نسبی[که به صورت عرفی از صلب پدر حاصل می شود] از طریق مادر ویژگی حسن و حسین( است و در مورد دیگران مصداق ندارد و در ادامه، نسل و ذریه پیامبر( به صورت عرفی از صلب حسن( و حسین( ادامه مییابد و برای مثال شامل فرزندان زینب کبری( و فرزندان دختران حسن( و حسین( نمیگردد و فرزندان ایشان به واسطه آنها از نسل و ذریه پیامبر( به شمار نمیآیند، گرچه زینب کبری( و دختران حسن و حسین( خود ذریه پیامبرند."