چکیده:
شهر اصفهان علی رغم جاذبه های متنوع فرهنگی، تاریخی، مذهبی و اکوتوریستی، جایگاه شایسته ای در عرصه بین المللی از لحاظ درآمدهای حاصل از گردشگری ندارد. بطور کلی آمار ها گویای جایگاه نازل صنعت توریسم در کشور و سهم یک درصدی ایران از سبد گردشگری جهانی است؛ که شهر اصفهان نیز از این قائده مستثنی نیست. بنابراین با توجه به جایگاه نامناسب ایران و شهر اصفهان در صنعت گردشگری به نظر می رسد توسعه گردشگری مجازی و زیرساختهای وابسته به آن بتواند خلاء موجود را تا حدی جبران نماید. پژوهش حاضر، ترکیبی از دو شاخه تخصصی گردشگری و فناوری اطلاعات و ارتباطات می باشد. روش غالب در این تحقیق، روش تحلیلی- می دانی است که با بهره گیری از مدل های کاربردی به امکان سنجی و چگونگی تحقق گردشگری مجازی بوسیله تکمیل دو نوع پرسشنامه (اول: بررسی شاخصهای شهروند الکترونیک در راستای تحقق گردشگری مجازی و دوم: بررسی میزان اعتقاد شهروندان به توسعه گردشگری مجازی) می پردازد. جهت تلفیق شاخص ها از نرم افزار SPSS و روشهای همبستگی استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان دهنده این مساله است که مناطق ۱۲ و ۲ به ترتیب دارای بالا ترین و پایین ترین سطح میانگین شاخصهای شهروند الکترونیک در بین مناطق چهارده گانه هستند. اما اختلاف بین مناطق از این حیث چندان زیاد نیست که این موضوع نشان می دهد شهر اصفهان از نظر شاخصهای سطح سواد الکترونیک در سطح متوسط قرار دارد. از طرف دیگر بررسی شاخصهای میانگین میزان اعتقاد به گردشگری مجازی نشان می دهد مناطق ۵ و ۶ بالا ترین میانگین اعتقاد به توسعه گردشگری مجازی را دارند و در کل شهر ۵/۵ درصد شهروندان در سطح پایین، 2/45 در سطح متوسط و 2/46 درصد در سطح بالای اعتقاد به گردشگری مجازی قرار دارند.
خلاصه ماشینی:
بنابراین انجام یک مطالعه تحلیلی – تطبیقی در شهری مانند اصفهان که از حدود ۲۶۰ اثر تاریخی فرهنگی و گردشگری برخوردار بوده و همچنین جایگاه مناسبی از نظر شاخصهای فناوری اطلاعات و ارتباط دارد در زمینه توسعه گردشگری الکترونیک بسیار موثر بوده و میتواند راهکارهای لازم را پیش روی مدیران صنعت گردشگری قرار دهد.
1-4- اهداف پژوهش - بررسي تحلیلی- تطبیقی مناطق چهاردهگانه شهر اصفهان از لحاظ شاخصهاي شهروند الكترونيك - بررسي و تجزيه و تحليل آماري ميزان اعتقاد شهروندان اصفهاني در ارتباط با پذيرش و فراهم سازي زيرساختهاي صنعت گردشگري مجازي - بررسی شاخصهای گردشگری مجازی در شهر اصفهان و ارائه الگوی مناسب توسعه گردشگری مجازی در راستای ترسیم افق آینده گردشگری اصفهان 1-5- فرضیههای تحقیق در راستای بررسی تحلیلی – تطبیقی مناطق، سه فرضیه به شرح زیر در این پژوهش مورد آزمون قرار گرفته است: 1 - میزان آمادگی الکترونیکی شهروندان ارتباط مستقیمی با گسترش گردشگری مجازی در شهر اصفهان دارد.
لازم به ذکر است که هر شهروند به دو نوع پرسشنامه به شرح زیر پاسخ داده است : - پرسشنامه شماره یک : بررسی شاخصهای فناوری اطلاعات و ارتباطات (درصد شاخصهای شهروند الکترونیک در مناطق چهارده گانه شهر اصفهان) - پرسشنامه شماره دو: بررسی میزان اعتقاد شهروندان اصفهانی به توسعه گردشگری مجازی در مناطق جهارده گانه شهر اصفهان همچنين جهت ارتباط بين متغيرهاي فناوري اطلاعات و ارتباطات در شهر اصفهان با متغيرهاي گردشگری مجازی، ازروشهاي همبستگي اسپرمن، پيرسون، كندال و سایر روشهای تحليلي استفاده شده است.
جدول 6 نشان داد که اکثر شهروندان مناطق چهارده گانه شهر اصفهان با نسبت بسیار بالا اعتقاد به توسعه گردشگری مجازی دارند.