چکیده:
ویسفاتین، آدیپوکین تازه کشف شده ای است که با چاقی افزایش می یابد. به روشنی مشخص نیست که تمرینات موزون هوازی می توانند با تغییرات توده چربی و سطح چربی های خون در کاهش غلظت ویسفاتین پلاسما موثر باشند. هدف از این پژوهش تاثیر یک دوره تمرین هوازی موزون بر سطوح استراحتی ویسفاتین و برخی عوامل خطرزای متابولیک زنان دچار اضافه وزن بود. 23 نفر از دانشجویان دختر چاق با دامنه سنی 29- 18سال و BMI برابر یا بیشتر از 30 کیلوگرم بر متر مربع و محیط دور کمر برابر یا بیشتر از 88 سانتی متر، که در هیچ گونه برنامه تمرینی منظم و سازمان یافته شرکت نداشتند انتخاب شدند و به طور تصادفی در 2 گروه کنترل (10 نفر) و تجربی(13 نفر) قرار گرفتند. برنامه تمرین ورزشی هوازی شامل 8 هفته تمرین هوازی موزون، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 60 دقیقه بود که با 55 درصد ضربان قلب بیشینه در هفته اول شروع شد و به تدریج با پیشرفت برنامه تمرینی به 70 درصد ضربان قلب بیشینه رسید. غلظت ویسفاتین و انسولین ناشتا به روش الایزا، کلسترول، تری گلیسرید، لیپوپروتئین با دانسیته بالا و لیپوپروتئین با دانسیته پایین و گلوکز به روش آنزیماتیک و مقاومت به انسولین با معادله HOMA اندازه گیری شد. از آزمون t همبسته و مستقل به ترتیب برای بررسی تغییرات درون گروهی و بین گروهی با سطح معناداری α ≤ 0. 05 استفاده شد. نتایج نشان داد اجرای 8 هفته تمرین هوازی موزون به کاهش معنی دار سطح سرمی ویسفاتین پلاسما منجر شده است(002/0=p)، همچنین تمرین هوازی موزون موجب کاهش معنی داری در غلظت تری گلیسرید پلاسما (04/0=p)، کلسترول پلاسما (02/0=p)، غلظت LDL پلاسما (01/0=p) و همچنین افزایش معنی داری در غلظت HDL پلاسما (005/0=p) شد. علاوه بر این تغییر معنی داری در غلظت انسولین، گلوکز و مقاومت به انسولین مشاهده نشد. به نظر می رسد 8 هفته تمرین هوازی موزون می تواند از طریق کاهش توده چربی بدن، محیط دور کمر، باسن، کاهش وزن و بهبود نیمرخ های لیپیدی از جمله کاهش LDL، تری گلیسرید، کلسترول و افزایش HDL در کاهش ویسفاتین پلاسما در زنان چاق موثر باشد
خلاصه ماشینی:
به نظر می رسد ٨ هفته تمرین هوازی موزون می تواند از طریق کاهش تودة چربی بدن ، محیط دور کمر، باسن ، کاهش وزن و بهبود نیمرخ های لیپیدی از جمله کاهش LDL، تری گلیسرید، کلسترول و افزایش HDL در کاهش ویسفاتین پلاسما در زنان چاق مؤثر باشد.
قنبری و همکاران (٢٠١٠) نشان دادند اجرای یک جلسه تمرین دو سریع غیر هوازی ( شامل ٧ وهله ١٠ ثانیه ای تمرین دو ٦×٣٥ متر با یک دقیقه استراحت بین وهله ها) در ٦٠ مرد جوان با آمادگی جسمانی بالا با افزایش معنی دار در سطح ویسفاتین و انسولین پلاسما، غلظت گلوکز خون و شاخص مقاومت به انسولین ، بلافاصله پس از تمرین همراه بوده است (٢٠).
جاکوب ام هاس ٢ و همکاران (٢٠٠٩) نیز نشان دادند سطح پلاسمای ویسفاتین پس از شرکت در ١٢ هفته تمرین هوازی در آزمودنی های چاق سالم کاهش یافته و این تغییر با کاهش وزن ، ترکیب بدن و بهبود تحمل گلوکز مرتبط است (٢٤).
به طور کلی نتایج تحقیق حاضر نشان داد که ٨ هفته تمرین هوازی موزون می تواند به واسطه کاهش توده چربی بدن ، محیط دور کمر و باسن ، کاهش وزن و بهبود نیمرخ های لیپیدی از جمله کاهش LDL، تری گلیسیرید، کلسترول و افزایش HDL در کاهش ویسفاتین پلاسما در زنان چاق موثر باشد.
"Effects of 12 weeks of combined exercise training on visfatin and metabolic syndrome factors in obese middle-aged women".
"Exercise training lowers plasma visfatin concentrations in patients with type 1 diabetes".