خلاصه ماشینی:
"مقایسة این سه حوزه، بویژه به لحاظ شاغلان در این رشتهها، بحث بیراهة زنانهبودن حرفة کتابداری و مردانهبودن حرفههای پزشکی و حقوق را پیش کشیده است.
حرفههای «بهبودبخش» مانند آموزش، مددکاری اجتماعی، و کتابداری و اطلاعرسانی؛ در این حرفهها متخصصان مهارتهایی مشابه مهارتهای خود در مشتریان بهوجود میآورند، با این هدف که آنها از دانش برای اعمال کنترل بر زندگی یا تعلیم خود بهره گیرند.
این حرفهها اساسا مشارکتی و مشتریمدارند و اصلیترین رسالت آنها تسهیم و تسهیل در دسترسی به دانشی است که مورد نیاز مشتری میباشد.
با پذیرش مفهوم کتابداری به عنوان «حرفة بهبودبخش»، ضرورت تلاش برای مشابهسازی با حرفههای حقوق و پزشکی از بین میرود؛ در مقابل ضرورت تلاش برای افزایش استقلال و قابلیتهای دیگران، در حرفة کتابداری و اطلاعرسانی آشکار میشود.
در این چهارچوب نظری است که فعالیتهای گسترده برای افزایش سواد اطلاعاتی در افراد و جامعه، بویژه در این دوران که انسانهای مستقل با قابلیتهای فرامعمولی، سرمایههای اصلی هر کشور و جامعهای هستند، باارزش تلقی میشوند."