چکیده:
اصولا جهانی شدن به عنوان فرایند تاریخی طولانی مدت تصور می شود که هر روز بر شدت آن در سیستم بین الملل افزوده می شود. در این مسیر جهانی شدن دارای پیامدهای مختلفی می باشد و سیستم بین الملل و بویژه مرزبندی های درونی آن را تغییر می دهد. از این منظر جهان به سیستمی از مناطق تبدیل شده است. البته مناطق نیز در انزوای از یکدیگر نمی باشند. با رشد منطقه گرایی یکی از مهمترین مباحث در روابط بین الملل و مطالعات منطقه ای رابطه بین جهانی شدن و امنیت منطقه ای است در این راستا چگونگی تاثیرات جهانی شدن بر امنیت سیستم جهانی و مناطق تبدیل به سوال اصلی این مقاله می شود. به عبارت دیگر این سوال مطرح می شود که در وضعیت جهانی شدن سیستم بین الملل، چه مدل های تحلیلی از امنیت منطقه ای قابل ترسیم می باشد؟ در این راستا مقاله رابطه بین جهانی شدن و منطقه گرایی و آثار آن بر مناطق را مورد تجزیه و تحلیل قرار می هد و بر این باور است که جهانی شدن ابعاد سیاسی، نظامی و اقتصادی و مدیریتی امنیت منطقه ای را تحت تاثیر قرار داده است و در این میان به این نکته توجه دارد که در تاثیرگذاری جهانی شدن بر امنیت منطقه ای، تفاوت شبکه های منطقه ای مهم خواهد بود.
خلاصه ماشینی:
"از این منظر سه موضوع اساسی زیر مطرح میگردد: 1-کاهش نقش دولت و زوال آن:فروریختن مرزهای ملی )8991,emhO(؛ 2-افزایش آگاهی قومی و رشد قومگرایی و هویتهای قومی )702:8991,rruG(؛ 3-فروپاشی کشورهای چندقومی-ملیتی )8991,emhO(؛ بهطورکلی در خصوص رابطه بینجهانیشدن و انواع واحدهای سیستم و تعارضات احتمالی،در ادبیات روابط بینالملل فرضیههای مختلفی مطرح و مورد بررسی قرارگرفته است که مهمترین آنها عبارتند از: 1-در ماهیت جنگها،یعنی برداشت کلوزویتسی از جنگ بیندولتها به جنگهای قومی داخلی و جنگ بیندولتهای کوچک تغییر صورت گرفته است؛ 2-دولتها بویژه ایالات متحده با چالشهای ناشی از جنگهای مابعد صنعتی روبرو هستند،این مفهوم به نوع جدیدی از تهدید یعنی حملات توسط مبارزانی که در مناطق محروم دست به عملیات میزنند،اشاره دارد و معمولا در این وضعیت مراکز غیر نظامی و تجاری مورد حمله قرار میگیرند؛ 3-امنیت ملی به صورت فزایندهای ابعاد نظامی،تجاری،محیط زیست،رفاهی خواهد یافت و تهدیدات نیز ماهیت محیطی،اقتصادی و..."