چکیده:
پادگانـههای دریاچـهای سیمره، در بالادست زمیـنلغزش سیمـره، بهعنوان بزرگترین لغزش جهان، بیانگر احتمال رخداد مکرر لغزش هستند. هدف این پژوهش تعیین وسعت و توالی پادگانه های اشارهشده و ارتباط آنها با ویژگی زمینلغزه های روی داده است. برای دستیابی به این هدف، از تصاویر ماهواره ای ETM 2002 و IRS سنجندهی Pan و Liss III (سال های 2004 و 2006)، نقشه های توپوگرافی، نقشه های زمینشناسی، نقشه های رقومیDEM SRTM ده متر و نرمافزارهای ArcGis، بهعنوان ابزارهای اصلی پژوهش استفاده شده است. روش پژوهش تجربی و برپایهی تحلیل داده های میدانی است. برای این کار، ابتدا ارتفاع پادگانه ها و فاصله از بستر فعال رودخانه و گسترش آنها تعیین و روی نقشه انتقال داده شده است. سپس مورفومتری آنها از طریق اندازهگیری و ترسیم مقاطع، نیمرخ ها و تلفیق داده های رسوبشناسی پادگانه ها تحلیل شده است. نتایج بهدستآمده از طریق مقایسهی مکانی ـ زمانی مستند بهترتیب و توالی پادگانه ها نشان می دهد که در مسیر رودخانهی سیمره، چهار پادگانه با اختلاف ارتفاع 630، 595، 585 و 575 متر از سطح دریا تشکیل شده است. ضخامت و گسترهی پادگانه ها، رسوب شناسی، مورفومتری و بهویژه سطوح ارتفاعی آنها، بهخوبی روشن می کند که لغزش سیمره در سه یا چهار مرحله تکرار شده است. مقیاس لغزش های بعدی کوچکتر از لغزش اصلی و اولیه بوده است. تکرار لغزش در مقیاس های متفاوت، موجب تشکیل دریاچه های سدی در مسیر رودخانه های سیمره و کشکان شده است. در فرآیند سرریز شدن این دریاچه ها، سد لغزشی بریدهشده و پس از تخلیهی مجدد دریاچه و حفر رسوبات تهنشینشده در کف آن، پادگانه های دریاچه ای مورد اشاره در مسیر رود سیمره، به جای مانده اند. روشن است، تعیین سن پادگانه های دریاچه ای موجود، می تواند نتایج دقیق تری از زمان وقوع لغزش های مورد اشاره بهدست دهد.
خلاصه ماشینی:
"(به تصویر صفحه مراجعه شود) در منطقهی مورد مطالعه،انسداد رودخانهی سیمره به وسیلهی لغزش بزرگ سیمره،سبب تشکیل دریاچهای در پشت این لغزش در گذشته شده است.
منطقهی مورد مطالعه زمین لغزش سیمره در محدودهی رشته کوه زاگرس غربی(رشتهی کبیر کوه)و در منتهی الیه حوضههای سیمره و کشکان(حوضهی کرخه)،در جنوب شرقی استان ایلام و در مرز لرستان و در امتداد درهای رود سیمره قرار گرفته است(شکل شمارهی 3).
(به تصویر صفحه مراجعه شود) بیشترین ضخامت رسوبهای دریاچهای و ریزدانهترین آنها،در پایین دست دریاچه و در مجاورت لغزش روی واریزههای لغزشی رسوبگذاری شده است.
رودخانهی سیمره پس از برش این رسوبها شروع به رسوبگذاری مجدد روی رسوبهای دریاچهای قدیمی کرده و روی آنها چند سطح پادگانهای تشکیل داده است.
از سوی دیگر نبود سطوح پادگانهای مشابه در نقاط دیگر در مسیر رود سیمره،موجب بررسی نقش احتمالی لغزش سیمره در تشکیل و تکامل این پادگانهها میشود.
این پادگانه نیز تحت تأثیر حرکات پیچانرودی رودخانهی سیمره قرار گرفته و در سطح آن مئاندر متروک تشکیل شده است که به دلیل کاربری زراعی مئاندرهای متروک،به سختی قابل تشخیص است.
براساس شواهد مورد بررسی در پی این لغزش این پیامدها رخ داده است:1)به دلیل جریان تودهی لغزشی،مسیر رودخانهی کشکان تغییر کرده است؛2)در فرآیند انسداد مسیر رودهای سیمره و کشکان و تشکیل سدهای لغزشی،عرض کم دره(7/25 کیلومتر)،حجم زیاد تودهی لغزشی،شدت لغزش و اندازه رسوبهای لغزشی و در نتیجه قدرت برشی کم رود سیمره،از مهمترین عوامل تشکیل دریاچهای وسیع در پشت این تودهی لغزشی به شمار میروند.
یافتههای حاصل از بررسی توالی رسوبهای پادگانههای دریاچهای نشانگر آن است که لغزش بزرگ سیمره طی چند مرحله ناپایدار شده است."