خلاصه ماشینی:
"در واقع، هدف اصلی مقاله این است که نشان دهد سازوکارهای پایبندی و اجرا که در حقوق بین الملل جنگ مطرح و مورد استفاده قرار گرفتهاند،میتوانند بهگونهای مفید و سازنده در معاهدات کنترل تسلیحات و خلع سلاح اعمال گردند.
موارد زیر از سازوکارهای پایبندی این کنوانسیون به شمار میرفت؛تعمیم اعمال آن به کلیۀ مخاصمات میان دولتهای متخاصم عضو کنوانسیون حتی در صورت عدم عضویت یکی از متخاصمین،تحمیل تعهدی برای انتقال متقابل اطلاعات مربوط به کشتهشدگان،مجروحان و بیماران میان متخاصمین،گسترش استفاده از علایم مشخصه استاندارد؛ملزم کردن فرماندهان ستاد کل ارتش به ترتیب دادن جزئیات انجام و اجرای مقررات کنوانسیون؛الزامی کردن سازماندهی تحقیق و بررسی پیرامون هرگونه نقض ادعایی کنوانسیون در صورت تقاضای طرفین مخاصمه و لزوم ممنوعیت فوری تداوم تخلف(به نحو مورد توافق طرفهای ذینفع)در صورت اثبات آن.
اواخر جنگ جهانی دوم،علاوه بر محاکمۀ افراد به دلیل نقض حقوق بین الملل بشردوستانه توسط نیروهای مسلح تحت اختیار و اقتدار آنها(نظیر دادگاه نظامی کانادایی ژنرال کورتمیر)احتمالا مهمترین اقدام صورت گرفته در چهارچوب سازوکارهای اجرایی اتخاذ شده،تأیید صلاحیت جهانی در قبال برخی تخلفات از حقوق مخاصمات مسلحانه و تأسیس دیوان بین المللی به منظور اجرای صلاحیت مذکور به نمایندگی از جامعه جهانی بود.
در هر صورت،در خصوص کنوانسیون صلاحهای شیمیایی این امکان برای کنفرانس دولتهای عضو به عنوان رکن عام و فراگیر سازمان منع سلاحهای شیمیایی وجود دارد که در چهارچوب مقررات کنوانسیون مذکور بهویژه آن دسته از مفاد تشکیلدهندۀ سند تأسیس سازمان،از طریق اتخاذ تصمیم الزامآور یا ایجاد مقدمات برای انعقاد معاهدهای فراگیر میان اعضای آن،به تقویت سازوکارهای پایبندی و اجرای آنها در کنوانسیون مذکور اقدام و سازوکارهای دیگری را نیز پیشبینی نمایند."