چکیده:
در اندیشه اسلامی، خداوند خالق و مالک عالم هستی است و تصرف در ملک او نیازمند اذن و اجازه میباشد. پیشرفت سیاسی مستلزم تصرف در عالم تشریع بوده و این تصرف نیز مشروط به اذن و اجازه مالک است. ولی الاهی، که در پیامبر(، ائمه( و در عصرغیبت، در فقیه عادل و با کفایت متجلی میگردد، تنها کسی است که از سوی خداوند مأذون و مأمور بوده تا در راستای هدف خلقت، در این عالم تصرف نماید. ازاینرو، پیشرفت سیاسی اسلامی، فرایندی است که در نتیجة انجام عمل صالح سیاسی، از که توسط افراد ماذون از سوی ولی امر، در جهت سعادت انسانی برای برپایی عدالت و دستیابی به حیات طیبه، تحقق یافته و موجب پویایی تمدن کمال محور میگردد. تحقق این امر مبتنی بر عبودیت الاهی، و فرجامشناسی و باور به زندگی در سرای آخرت میباشد. در این صورت، جامعه از شاخصهایی همچون عمل صالح سیاسی، بصیرت سیاسی و اطاعتپذیری، که شرط تحقق پیشرفت سیاسی است، بهرهمند خواهد شد، ازاینرو، پیشرفت سیاسی در جامعه ولایی، تنها بر اساس نظریه انتصابی ولایت فقیه متصور است؛ سایر دیدگاهها در این مورد، ارتباط مستقیمی با پیشرفت سیاسی نخواهند داشت. به عبارت دیگر، پیشرفت سیاسی در صورتی محقق خواهد شد که انسان با اختیار سیاسی خویش، ولایت ولیالاهی را برگزیده و با انجام عمل صالح سیاسی، خویشتن را مطیع اوامر او گرداند.
خلاصه ماشینی:
"237 به نظر میرسد، آنچه را که میتوان به عنوان تعریف اصطلاحی «ولایت» بیان کرد، این است که ولایت، عبارت است از: رهبری و اداره امور دینی و دنیوی مردم بر اساس قوانین الاهی برای دستیابی به عدالت و رسیدن به سعادت دنیا و آخرت که لازمة آن فرمان دادن و فرمانپذیری میباشد.
بنابراین، میتوان گفت: «پیشرفت سیاسی اسلامی، فرایندی است که در نتیجة انجام هر عمل صالح سیاسی، که توسط افراد حقیقی یا حقوقی، با اذن یا اجازه ولی امر، در جهت سعادت انسانی برای برپائی عدالت 250 و دستیابی به حیات طیبه تحقق یافته و موجب پویایی تمدن کمال محور میگردد».
از این رو به هر میزان که انسان بر این باور باشد که برخورداری از کمال و سعادت دنیا و آخرت تنها از مسیر عبودیت خداوند شکل میگیرد و راهی جز راه انبیا و اولیای الاهی انسان را به این مقصود نخواهد رساند، اعمال خود را بر اساس موازین این راه تنظیم نموده و به همین میزان، از پیشرفت انسانی برخوردار خواهد بود.
376 بر این اساس، به هر میزان که مسئولان در مناصب مختلف جامعه، در انجام وظایف خویش مطیع امر ولایت بوده و به هر اندازه که مردم نسبت به دستورات ولی امر در جامعه دینی، اطاعتپذیری بیشتری داشته باشند، به همین میزان نشانگر التزام عملی مردم و مسئولان به نظام ولایی بوده و در نهایت، چنین سامان بر آمده از ولایت و قانون الاهی، منجر به پیشرفت سیاسی در همه ابعاد آن خواهد شد."