چکیده:
این مقاله به مطالعه سیاست آموزش در ایران می پردازد. سیاست آموزش به عنوان بعدی از سیاست اجتماعی می تواند تحت تاثیر جهت گیری ها و رویکردهای دولت ها قرارگیرد. اما درباره این که در ایران دولت های گوناگون چه جهت گیری نسبت به سیاست آموزش داشته اند دریافت دقیقی وجود ندارد. در پی همین مسئله، پرسش پژوهش این است که تاثیر رویکرد دولت ها بر سیاست آموزش در ایران چگونه بوده است؟ برای پاسخ به این پرسش سیاست آموزش در دو بعد درون داد قانونی و هزینه اجتماعی در طول سال های 1360 تا 1388 ش. و با استفاده از داده های کمی و کیفی مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد، سیاست آموزش در دو بعد درون داد قانونی و هزینه اجتماعی در بازه زمانی مورد بررسی تابعی از رویکرد دولت ها نبوده است. این بدان معنی است که سوای اختلافات اندک در برخی درون دادهای قانونی، سیاست های دولت های یاد شده در حوزه آموزش استمرار یافته و تکرار شده اند. همچنین طی سال های مورد بررسی، اگرچه هزینه اجتماعی در بعد آموزش نوسان اندکی داشته است اما به نظر می رسد این نوسان تحت تاثیر تغییر رویکرد دولت ها نبوده است
خلاصه ماشینی:
"تسهیلاتی به منظور جلب حمایتهای غیر دولتی،اصلاح ساختار نیروی انسانی با هدف بکارگیری نیروی انسانی مورد نیاز مناطق توسعه نیافته و محروم،تغییر تقویم آموزشی متناسب با شرایط اقلیمی و انحلال شورای آموزشهای علمی و کاربردی سال 13691،تشکیل ستاد هماهنگی آموزشهای فنی و حرفهای،سیاستهایی درباره دیون و عملکرد صندوق ذخیره فرهنگیان2،اجرای دورههای آموزشی ضمن خدمت و دورههای آموزشی برای مدیران3(بنگرید به قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی،اجتماعی و فرهنگ،1378)از جمله سیاستهای دولت در این بخش است.
در طول برنامه سوم توسعه چالشها و محدودیتهای وزارت آموزش و پرورش از جمله:1)محدودیت منابع برای پاسخگویی به تقاضای اجتماعی برای حصول به آموزش و پرورش با کیفیت مورد نظر؛2)نابرابری در دستیابی به فرصتهای آموزشی؛3)مشارکتی بودن ماهیت امر تعلیم و تربیت و فقدان نظام برنامهریزی متناسب با این ویژگی؛4)عدم توجه کافی به دوره آمادگی به عنوان پایه و اساس آموزش در دورههای بالاتر؛5)عدم نگرش نظاممند به منابع انسانی آموزش و پرورش به عنوان اصلیترین زیرساخت جامعه؛6)کاهش تدریجی انگیزه ادامه تحصیل در دورههای بالاتر به ویژه در میان پسران به سبب شرایط اقتصادی خاص جامعه...
مصوبه در خصوص«تشکیل کارگروهی جهت حل معضلات آموزش و پرورش در جلسه مورخ 1387/10/8 هیأت وزیران»و پیشتر از آن مصوبه«تشکیل کار گروه ملی آموزش و پرورش به منظور تحقق اهداف و تعهدات برنامه آموزش برای همه»به کمیسیون فرهنگی هیأت دولت مورخ 1382/6/3(معاونت پژوهشی دفتر مطالعات فناوریهای نوین،1389)گواهی بروجود مشکلات در بخش آموزش کشور است که به نظر پیوندی(1387)«هنوز اصلاحات جدی برای حل آنها به چشم نمیخورد»1شاهد این ادعا را تا آن جا میتوان پی گرفت که در برنامه پنجم توسعه نیز (1)-در تاریخ 1364/12/20 طی مصوبهای برای«تغییر بنیادی نظام آموزش و پرورش»از سوی شورای عالی انقلاب فرهنگی به وزارت آموزش و پرورش ابلاغ شد."