چکیده:
این مقاله در چارچوب تحولات نظری ارتباطات توسعه به طرح و بررسی تی اف دی و ویژگی های آن پرداخته است. تی اف دی محصول دو چرخش پارادایمی در ارتباطات توسعه از نظریات خوش بینانه «مکتب نوسازی» به نظریات انتقادی «مکتب وابستگی» است که در چارچوب گفتمان «توسعه از نوعی دیگر» و نظریات «ارتباطات مشارکتی» شکل گرفت و در برنامه های جدید توسعه و ارتباطات به ویژه در آمریکای لاتین جایگاه مهمی یافت. بنیان “تئاتر برای توسعه” بر تلفیق و ترکیب توامان دو عنصر «سرگرمی» و «آموزش» قرار دارد که با استفاده از تجارب و ظرفیت های عمومی، تئاتر را برای ترغیب اجتماع به بیان دغدغه ها، مشکلات و راه حل های ممکن و آموزش غیررسمی شهروندان در مسیر توسعه به کار می-گیرد. در این مقاله کوشش شده است که توصیف و تبیین ویژگی ها و وجوه تمایز ارتباطی “تئاتر برای توسعه” با استفاده از رویکرد نظری پائولو فریره در آموزش و آگوستو بوال در نمایش های کاربردی ارائه شود.
خلاصه ماشینی:
"نمونههای استفاده از نمایش برای بهبود وضعیت اجتماعی،تقویت هویتفرهنگی و آموزش و در مفهوم کلی،به عنوان ابزاز ارتباطی برای توسعه،عبارت است&%05915TJOG059G% از:تئاتر لافراگوا{o1o}در هندوراس،تئاتر ترونو{o2o}در لاپاز بولیوی،و«تئاتر کریگما»{oگo}کهبرای تقویت هویت فرهنگیو بازآفرینی آن در میان تهیدستان بوگوتایی-که عمدتامهاجران بودند-به کار رفته بود و اکنون خود به مثابه نوعی رسانه در ارتباطات توسعهمطرح است و در سال 1978،انجمن کریگما از آن به صورت تئاتر خیابانی برایآشنا سازی جمعیت محلی با ارزشهای انسانی و فرهنگی استفاده کرد.
برایناساس میتوان فواید استفاده از صورت قالب تئاتری را به مثابه رسانه در حوزه توسعهشامل موارد زیر دانست: 1-تئاتر میتواند خود را از نظر فرهنگی با شرایط تطابق دهد و بسته به موقعیتقابل تغییر است؛ 2-تئاتر میتواند ابزاری برای شنیدن صدای بخشهای ساکت اجتماعی باشد وامکان آن را فراهم کند که گروه همتایان،و نه کارگزاران سازمانهای توسعه،به بیانمسائل بپردازند؛ 3-تئاتر وسیلهای عمومی و غیر تهاجمی برای انتقال اطلاعات است؛ 4-تئاتر میتواند موجب آن شود که اجتماع مربوطه مالکیت راهبردهایی را که بهطور جمعی خلق کرده است از آن خود سازد؛ 5-تئاتر میتواند همچون تسهیل کنندهای برای ایجاد تغییرات عمل کند؛ 6-از آنجا که تئاتر سیار است،میتوان آن را در نقاظط گوناگون اجرا کرد؛ 7-تئاتر قابل ضبط کردن است و از این رو میتوان آن را به صورت گستردهتریمنتشر ساخت؛ 8-تئاتر از نظر هزینه مقرون به صرفه است،چرا که یک نمایش برای تعداد زیادیاز مردم اجرا میشود: 9-کسانی که فعالیتهای میدانی انجام میدهند میتوانند از روشهای تئاتریبرای تسهیل گفت و گو و تضمین مالکیت فعالیت فرهنگی و تغییرات بهرهبرداری کنند؛ 10-در تئاتر میتوان نمایشها را بر اساس شرایط محلی تنظیم کرد،به ویژه،وقتی که همراه با برگزاری کارگاه باشد؛ 11-برای تقویت پیام تئاتر میتوان همراه با رسانههای دیگر(برای نمونه،بروشورها،و نوشتهها و رادیو)از آن استفاده کرد."