چکیده:
مقاله حاضر سعی دارد تابع هزینه بلند مدت سنعت خودروسازی ایران(ایران خودرو،
سایپا، پارس خودرو) 1 در دوره(77-1357)را به منظور محاسبه بهرهوری کل عوامل تولید
2 ، تحولات فنی تولید 3 ، کششهای هزنیه نسبت به عوامل تولید و همچنین بازدهی نسبت
به مقیاس 4 ، همراه با سهم هزینهای عوامل عوامل تولید 5 تخمین زند.به منظور تخمین،
از تابعهزینه به شکل ترانسلاگ 6 که نسبت به توابع دیگر انعطافپذیرتر و از محدودیت
کمتری برخورد است، استفاده شده است.برای این منظور، از روش پانل دیتا 7 که ترکیبی
از سری زمانی و دادههای مقطعی است، استفاده میشود.روش تخمین با توجه به ادبیات
پانل دیتا براساس روش
RUSTI 8 و با توجه به شکل tceffE-dexiF تنظیم شده
است.تأکید مقاله بر تحولات فنی و بهرهوری کل عوامل تولیدی در صنعت خودرو سازی
ایران طی دوره(1377-1355)است.مقاله در پنج بخش تهیه شده است.بخش اول بهطور مختصر
به تحولات فنی و بهرهوری میپردازد، در بخش دوم، مشخصات مدل تصریح شده، توصیف
میشود.بخش سوم، روش تخمین و آزمونها را به دست میدهد.در بخش چهارم، دادهها و
اطلاعات و منابع آماری تشریح میشود و بخش پنجم، نتایج تخمین پارامترها را ارایه
میدهد.نتایج تخمین نشان میدهد که سهم هزینهای مواد اولیه بش از سایر عوامل تولید
بوده و در این صنعت بازدهی نسبت به مقیاس کاهنده است.از سوی دیگر، نتایج تجربی
بیانگر تحولات مثبت در استفاده از عوامل تولید و رشد بهرهوری مثبت است.(8). noissergeR detalernU ylgnimees evitaretI
خلاصه ماشینی:
"چکیده مقاله حاضر سعی دارد تابع هزینه بلند مدت سنعت خودروسازی ایران(ایران خودرو، سایپا، پارس خودرو) 1 در دوره(77-1357)را به منظور محاسبه بهرهوری کل عوامل تولید 2 ، تحولات فنی تولید 3 ، کششهای هزنیه نسبت به عوامل تولید و همچنین بازدهی نسبت به مقیاس 4 ، همراه با سهم هزینهای عوامل عوامل تولید 5 تخمین زند.
این کششها به ترتیب زیر بیان میشوند: 5-1-1سهم هزنیهای نیروی کار همانطور که جدول(3)نشان میدهده، سهم هزینهای نیروی کار از کل هزینه برای سه بنگاه خودروسازی شامل ایران خودرو، سایپا، پارس خودرو طی دوره مورد مطالعه، به ترتیب برابر با 4/26 درصد، 1/31 درصد و2/32 درصد است که نسبت به میانگین کل(95/29)تفاوت چندانی ندارد.
مقایسه تحولات فنی سه شرکت خودروسازی که در قسمت پایین جدول (4)ارایه شده است، نشان میدهد که نرخ تحولات فنی در شرکتهای ایران خودرو، سایپا و پارس خودرو به ترتیب 6/10 درصد، 7/6 درصد و 2/5 درصد بوده است و این تحولات در طول دوره رو به بهبود گذاشته است.
صعودی بودن نرخ تحول فنی باعث شده است که با وجود منفی بودن صرفههای ناشی از مقیاس در طول 10 سال، در کل دوره مورد بررسی، بهرهوری کل عوامل تولید به استثنای سال 1376 که نسبت به سال قبل کاهش اندکی داشته است، در بقیه سالها از روند صعودی برخوردار باشد.
نرخ بهرهوری کل عوامل تولید که از مجموع نرخ تحول فنی و صرفههای ناشی از مقیاس به دست میآید، طی دوره مورد مطالعه به غیر از سال 76 مثبت بوده است، با این وجود صنعت خودروسازی چندان از صرفههای ناشی از مقیاس سود نبرده است."