چکیده:
بیش تر مراکز ملی آمار، به منظور صرفه جویی در منابع موجود برای اجرای طرح های آمارگیری نمونه ای، به ناچار این طرح ها را در سطح ملی بهینه می کنند؛ ولی نیاز به اطلاعات جزئی تر در سطح جامعه های کوچک تر (مثل استان ها، شهرستان ها و یا صفت هایی مانند جنسیت یا گروه های سنی) همواره احساس می شود. با توجه به این رویکرد، باید اندازه ی نمونه را به گونه ای به دست آورد که با کمک آن، براوردها هم در سطح ملی و هم در سطح هر یک از زیر جامعه ها بهینه شوند. از آن جا که آمارگیری نمونه ای چرخشی یکی از مهم ترین روش های آمارگیری نمونه ای در طرح های مراکز ملی آمار به حساب می آید؛ در این مقاله ابتدا اندازه ی نمونه ی بهینه برای آمارگیری نیروی کار- که مرکز آمار آن را به صورت فصلی و با استفاده از نمونه گیری چرخشی اجرا می کند- را به دست آورده، سپس به کمک روش های تعیین اندازه ی نمونه برای براورد در ناحیه های کوچک، اندازه ی نمونه ی تخصیص داده شده به هر یک از زیرجامعه ها (استان ها) به دست می آید.
Most of the National Statistical Offices، in order to economize the available resources in conducting surveys، optimize the sample size at the national level. However، a need to more detailed information in the level of smaller communities such as provinces، towns، regions، etc is always felt. In a sense، the size of sample should be determined in a way that optimizes the estimators both in the national level and in small area levels. Since rotation sampling is regarded as one of the most important methods of survey sampling in national statistical offices، in this paper، an optimal sample size for a Labour Force Survey -which is performed in each reason by means of rotation sampling by Statistical Center of Iran- is obtained initially، then using sample size determination methods for estimations in small areas، the allocated sample sizes for each sub populations (provinces) are obtained.
خلاصه ماشینی:
تعیین اندازهی نمونه در طرح نیروی کار مرکز آمار ایران نعیمه آبی1،*و حمید رضا نوابپور2 چکیده: بیشتر مراکز ملی آمار،به منظور صرفهجویی در منابع موجود برای اجرای طرحهای آمارگیری نمونهای،به ناچار این طرحها را در سطح ملی بهینه میکنند؛ولی نیاز به اطلاعات جزئیتر در سطح جامعههای کوچکتر(مثل استانها،شهرستانها و یا صفتهایی مانند جنسیت یا گروههای سنی)همواره احساس میشود.
از آنجا که آمارگیری نمونهای چرخشی یکی از مهمترین روشهای آمارگیری نمونهای در طرحهای مراکز ملی آمار به حساب میآید؛در این مقاله ابتدا اندازهی نمونهی بهینه برای آمارگیری نیروی کار- که مرکز آمار آن را به صورت فصلی و با استفاده از نمونهگیری چرخشی اجرا میکند-را به دست آورده،سپس به کمک روشهای تعیین اندازهی نمونه برای براورد در ناحیههای کوچک،اندازهی نمونهی تخصیص دادهشده به هریک از زیر جامعهها(استانها)به دست میآید.
تعداد نمونهی تعدیلشده به کمک اثر طرح،عبارت است از، (به تصویر صفحه مراجعه شود) 4-5-اندازهی نمونه در سطح استانهای کشور در طرح نیروی کار مرکز آمار ایران،پس از آنکه براوردها در سطح ملی به دست آورده شدند،لازم است براورد پارامترهای موردنظر در سطح هریک از استانهای کشور نیز گزارش شوند؛به همین منظور براوردگرهای ناحیهی کوچک مورد استفاده قرار میگیرد،و چون از ابتدای شروع به اجرای طرح،به دستآوردن براوردها در سطح استانها جزء هدفهای طرح است،لذا میتوان با انتخاب اندازهی نمونهی مناسب در سطح هریک از استانها به گونهای عمل کرد که براوردها،هم در سطح ملی و هم در سطح هریک از استانها بهینه باشند.