چکیده:
پژوهشگران آمارگیری اغلب، توزیع متغیرهای دموگرافی پاسخ گویان را با توزیع آن ها در جامعه ی هدف (اغلب با استفاده از داده های سرشماری) مقایسه می کنند. بسیاری از پژوهشگران امیدوارند که اگر پاسخگویان بررسی آن ها دارای مشخصات دموگرافی مشابه با جامعه ی هدف باشند، یافته های بررسی آن ها از اریبی بی پاسخی لطمه ای نخواهد دید. لذا، سودمند است این سئوال پرسیده شود که آیا اریبی های بی پاسخی آماره های دموگرافی می تواند اریبی های بی پاسخی در آماره های اصلی همان آمارگیری را پیش بینی کند؟ یک فراتحلیل از 23 مطالعه ی روش شناختی اجرا شد که برای براورد سطوح اریبی بی پاسخی در آماره های مورد نظر طراحی شده بود. داده های 23 مطالعه ی مذکور حاکی از آن است که تفاوت بین میانگین پاسخ ها و بی پاسخ ها برای متغیرهای دموگرافی نمی تواند تفاوت بین میانگین پاسخ ها و بی پاسخ ها برای متغیرهای اصلی همان آمارگیری را پیش بینی کند کلیدواژگان: نرخ بی پاسخی؛ آماره های دموگرافی؛ آماره های اصلی
Survey researchers frequently compare the demographic distributions of respondents to the corresponding distribution from the target population (often using census data). Many researchers hope that if the respondents in their study have demographic characteristics similar to those of the target population، their research findings do not suffer from nonresponse bias. Hence، it is useful to ask the question whether the nonresponse biases of demographic statistics are predictive of biases in key substantive statistics of the same surveys. A meta-analysis of 23 methodological studies designed to estimate levels of nonresponse bias in statistics of interest was conducted. The data from the 23 studies suggest that the difference between respondent and nonrespondent means for demographic variables is not predictive of the difference between respondent and nonrespondent mean for substantive variables of the same survey.
خلاصه ماشینی:
لذا،سودمند است این سئوال پرسیده شود که آیا اریبیهای بیپاسخی آمارههای دموگرافی میتواند اریبیهای بیپاسخی در آمارههای اصلی همان آمارگیری را پیشبینی کند؟یک فراتحلیل از 23 مطالعهی روششناختی اجرا شد که برای براورد سطوح اریبی بیپاسخی در آمارههای مورد fo setar esnoPser ni noitairav gnisU.
از این مقالهها و گزارشها،59 مطالعهی روششناختی تهیه شده که در 23 مورد آن براوردهای اریبی بیپاسخی هم برای متغیرهای اصلی و هم متغیرهای دموگرافی ارائه شده است.
شکل 1 میانگین موزون تفاضلهای مطلق بین براوردهای پاسخ و بیپاسخها را(که به عنوان"تفاضل بیپاسخی"نامیده میشود)برای اریبیهای متغیرهای دموگرافی و اصلی به همراه خطاهای استاندارد آنها برحسب نرخ بیپاسخی بررسی نمایش میدهد.
نقطههای بالای این خط،مطالعاتی را نشان میدهند که در آنها، قدر مطلق تفاضل میانگین بیپاسخی در متغیرهای اصلی نسبت به قدر مطلق تفاضل میانگین بیپاسخی برای متغیرهای دموگرافی در همان مطالعه بیشتر است.
5-بحث و نتیجهگیری این مقاله از یک فراتحلیل شامل 23 بررسی اریبی بیپاسخی استفاده کرد تا این سئوال را مطرح کند که آیا ردیابی تفاوت نرخ پاسخ در زیر گروههای دموگرافی گرایش به ارائهی اطلاعاتی دربارهی اریبی بیپاسخی در متغیرهای اصلی دارد یا خیر.
اگر بیش از یک مطالعه از این قبیل در مجموعهی دادههای ما وجود داشت،ما میتوانستیم رسما آزمون کنیم که در چه تعدادی از مطالعات نظیر آن،قدر مطلق تفاضل میانگین بیپاسخی برای متغیرهای اصلی نیز تفاوت معنیداری با صفر ندارد.
در این راستا اولین پرسشی که میتواند مطرح شود این است که کاهش اریبیهای دموگرافی در جریان تعدیلات پس از آمارگیری تا چه حد،اریبیهای متغیرهای اصلی را کاهش میدهد و چگونه؟ مرجعها emoctuO dna sedoC noitisoPsiD laniF:snoitinifeD dradnatS.