چکیده:
سالانه تعداد زیادی از مردم جهان در تصادفات ترافیکی جان خود را از دست می دهند. حوادث ترافیکی نهمین عامل مرگ و میر در جهان به شمار می رود اما در ایران دومین عامل مرگ و میر محسوب می شود. در این تحقیق با استفاده از تعداد کشته شدگان تصادفات برون شهری در ماه های گذشته و با استفاده از روش های آماری به پیش بینی تعداد تلفات در ماه های آینده پرداخته می شود. هدف از انجام این تحقیق آن است که بتوان ارزیابی کرد آیا راه کارهای اتخاذشده در افزایش ایمنی و کاهش تصادفات و تلفات موثر واقع شده است یا خیر؟ نتایج به دست آمده از پیش بینی های آینده تعداد فوت شدگان در این تحقیق، نشان می دهد که کشور ایران با ارائه راه کارهای مناسب توانسته است خود را به مرحله حساس و بحرانی تثبیت وضعیت فوت شدگان ترافیکی برساند و حداقل تا چندین ماه آینده در این مرحله قرار خواهد داشت. برای عبور از این مرحله بسیار کلیدی و حساس می بایست راه کارهایی متناسب با فرهنگ و ظرفیت کشور در برنامه ریزی های آتی ایمنی راه ها گنجانده شود تا به مرور زمان بعد از مرحله تثبیت شاهد سیر نزولی تعداد تصادفات و بالتبع آن کاهش تعداد فوتی ها و مجروحان حاصل از آن بود. در صورت کارآنبودن این برنامه ریزی ها، وضعیت نمودار پیش بینی تعداد فوت شدگان از حالت راکد خارج شده و سیر صعودی با شیب زیاد به خود خواهد گرفت که بسیار نگران کننده خواهد بود.
خلاصه ماشینی:
"باتوجه به تعریف عملگر پسرو B مدل فوق را میتوان به صورت فرمول زیر بازنویسی کرد: (به تصویر صفحه مراجعه شود) برای بررسی ارزیابی مناسب بودن مدل مورد استفاده در این تحقیق،نمودار نرمال و نمودار مستطیلی باقیماندهها را در شکل سه آورده است.
(1)- esioN etihW جدول چهار:پیشبینی مقادیر مرگومیر از فروردین تا شهریور 1389 بههمراه مقادیر واقعی، برای کنترل مدل (به تصویر صفحه مراجعه شود) مقادیر پیشبینی 12 مقطع زمانی آینده به همراه فاصله اطمینان 95 درصد مربوط به آنها(که با خطچین مشخص شده است)در ادامه نمودار سری زمانی دادههای واقعی در نمودار شماره 5 نشان داده شده است.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) نمودار پنج:سری زمانی دادههای واقعی به همراه مقادیر پیشبینی با نگاه به نمودار تلفات ناشی از تصادفات رانندگی برای سالهای 1373 الی 1387 میتوان دریافت تا سال 1384 نمودار رشد صعودی داشته است اما در سال 1385 این روند تا حدی کنترل شده است و در سالهای 1386 و 1387 با روند کاهشی مواجه بوده است(نمودار شماره شش).
(به تصویر صفحه مراجعه شود) نمودار هفت:تغییرات جمعیت و تعداد وسایل نقلیه در حال حرکت در ایران بین سالهای 1379 تا پیشبینی در سال 1400 تعداد مرگومیر ناشی از تصادفات رانندگی در سال 1386 با کاهش چشمگیری (16 درصد)مواجه بوده است که بخش عمده آن(حدود 9 درصد)میتواند به دلایل مختلفی از جمله سهمیهبندی سوخت و اثر القایی آن در تیرماه و سرمای شدید هوا در ماههای آخر سال و بخش دیگر آن(حدود 7 درصد)میتواند به دلیل بهبود پایدار ایمنی رانندگی در کشور باشد(دبیرخانه کمیسیون ایمنی راههای کشور،1390)."