خلاصه ماشینی:
اما آیا رسالت شاعر فقط سرودن شعرهای مناسبتیاست؟ در عین حال که محورهای ارزشی و آیینی را باید عزیز داشت و بر صدر نشاند،اما خارجاز این محورها،چه رسالتی بر عهده شاعران است؟!آیا شاعران در قبال آنچه در جهاناسلام میگذرد هیچ تعهد و رسالتی ندارند؟به دیگر زبان،شاعران در بعد جهانی اندشیدنچه تکلیفی دارند؟تا چه میزان باید از محدودۀ بوم زیست و وطن مألوف پا را فراتر نهند؟در شرایطی که جهان را دهکدهای بزرگ میدانند،شاعران و نویسندگان و ادیبان چقدرجهانی میاندیشند،فکر میکنند خلق اثر میکنند؟آیا آیندگان آثار خلق شده در روزگارما را مثل کسانی چون مولوی و عطار و فردوسی و سعدی و حافظ نگاه میکنند؟آیا بینخود و آثار زمانۀ خود،خویشتنپنداری برقرار میکنند،یا خیر؟آثار زمانۀ ما بیش از مرگمؤلف در مغاک و گودال فراموشی مدفون میشود؟جهانی اندیشیدن،جهانی نگاه کردن،درد جهانی داشتن را با بخشنامه نمیتوان به جماعت شاعران تکلیف کرد.