چکیده:
کتب اربعه در میان کتب حدیثی شیعه به جهت قدمت، شمول روایات و اعتبار مؤلفان جایگاه ویژهای دارند و در این میان کتاب کافی از اعتبار خاصی برخوردار است و محدثان و فقیهان در موضوع میزان اعتبار روایات کافی در ضمن آثار خود بحثهایی مطرح و یا به صورت مستقل، کتابهایی را در این موضوع تألیف کردهاند.علامه نمازی شاهرودی کتاب الأعلام الهادیة الرفیعة فی اعتبار کتب الأربعة را در اثبات موثوق الصدور بودن تمام روایات کتب اربعه و صحت روایات آنها تألیف کرد. علامه نمازی شاهرودی دلایل اعتبار روایات کافی را چنین میشمارد: برگرفته شدن از اصول اربعمأة ـ موجود بودن تمام اصول حدیثی در زمان کلینی ـ شهادت مؤلف بر صحت احادیث در خطبه کتاب ـ دستور امامان به پذیرش روایات ثقات ـ ستایش کافی از سوی عالمان شیعه.
خلاصه ماشینی:
"تأملی در دیدگاه آیت الله نمازی پیرامون اعتبار روایات کتاب کافی محمد الهی خراسانی چکیده : کلیدواژهها درآمد در میان کتابهای حدیثی شیعه، کتب اربعه، به دلیل قدمت منابع، شمول روایات و شخصیت مولفان، جایگاهی ممتاز و متفاوت دارند.
( طبرسی، ص 410) سنت و سیره اصحاب ائمه به ضبط و نوشتن احادیث در همان مجلسی که با ائمه بودهاند، سبقت گرفتن بر یکدیگر در اثبات مسموعات خویش، تدوین اصول چهارصدگانه بر مبنای پاسخهای ائمه، جایز نشمردن روایت آنچه یقین به صحت آن نداشتهاند و همچنین صرف همتهایی شایان توجه - همچون آمدن مردی از مصر به مدینه برای گرفتن حدیث غدیر از زید بن ارقم- شواهد گویایی بر اعتبار اصول حدیثی است.
(نمازی شاهرودی، ص 133ـ134) در نقد این دلیل نیز باید اظهار داشت، موجود بودن تمام اصول حدیثی در زمان کلینی، سخنی است که دلیل علمی بر اثبات آن وجود ندارد.
(نمازی شاهرودی، ص 159ـ188) درباره این استنادات باید گفت ستایشهای مذکور، دلیل بر موثوق الصدور بودن تمام روایات کافی نیست؛ بلکه شاهدی بر جایگاه بیهمتای کتاب کافی در میان کتب حدیثی شیعه و البته ارزش و اعتبار غالب روایات آن است.
مطالبی که در فوائد سهگانه آوردیم، آنچه در زندگینامه صاحبان این کتب آوردهاند، سخنان صاحبان کتب اربعه درباره کتابهایشان مبنی بر اینکه روایات کتابهایشان صحیح، برای آنها معلوم و حجت میان آنها و خداست و برگرفته از کتابهایی است که مورد اعتماد شیعه بوده است، همگی از موجبات این وثوق هستند.
جمعبندی و نتیجهگیری ادلهای که بر اعتبار روایات کافی از سوی آیت الله نمازی اقامه شده است، برخی از باب وثوق عقلایی به صدور و برخی از باب حجت شرعی است."