چکیده:
پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی آموزش مهارت حل مسئله و مهارت ابراز وجود والدین بر میزان سازگاری اجتماعی و پیشرفت تحصیلی فرزندان آنان انجام شد. این پژوهش در بین دانش آموزان پسر سال دوم متوسطه شهر صومعه سرا با نمونه آماری 24 نفر به روش نمونه گیری تصادفی متناسب با حجم انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون بود. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه سازگاری اجتماعی ویژه دانشآموزان دبیرستانی(AISS)(سینها و سینک، 1993) بود. نتایج پژوهش نشان داد که برنامه آموزش مهارت ابراز وجود والدین بر افزایش سازگاری اجتماعی و پیشرفت تحصیلی فرزندان آنان اثر داشته است. مهارت حل مسئله بر سازگاری اجتماعی فرزندان اثر داشت ولی بر پیشرفت تحصیلی آنان اثر معناداری نداشته است. این یافته ها میتواند برای رشد و ارتقای سازگاری اجتماعی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مورد استفاده قرار گیرد.
This research aims at comparing the effectiveness of training skills of parents in problem solving and expressiveness on the social adaptation and educational progress of their children.This study was conducted randomly on 24 high school boys in Somehsara. The research method was semi- experimental proper to dimentions. The means of research were questionnaires relating to social adjustment of high school students (AISS) (Sinha and Sink، 1993). (b) the average of the lessons of these students in grade one in high school to analyze the achieved data، first the averages and standard deviations were used and then for testing hypothesis analysis of the variance of a few variables was used. The research results showed that the program of parents' expressing skill has had influence on the increasing of the social adaptation and educational achievement of their students. Problem solving skill has had influence on children's social adaptation، but it hasn't had any influence on their educational achievement. The Findings of this research can be applied to students` educational progress، growth and advancement of social adaptation.
خلاصه ماشینی:
"نتایج پژوهش نشان داد که برنامهی آموزش مهارت ابراز وجود والدین بر افزایش سازگاری اجتماعی و پیشرفت تحصیلی فرزندان آنان اثر داشته است.
از آنجاییکه هدف اصلی پژوهش،بررسی و مقایسهی اثربخشی آموزش مهارت حل مسئله و مهارت ابراز وجود والدین بر میزان سازگاری اجتماعی و پیشرفت تحصیلی فرزندان آنان بوده،4 فرضیه به شرح ذیل مورد بررسی قرار گرفته است: فرضیههای پژوهش 1)آموزش مهارت حل مسئله به والدین بر میزان سازگاری اجتماعی فرزندان آنان اثر دارد.
تاثیر آموزش مهارت حل مسئله ابراز وجود در یک متغیر ترکیبی با (به تصویر صفحه مراجعه شود) معنیدار است،یعنی اینکه آموزش بر افزایش سازگاری اجتماعی و پیشرفت تحصیلی مؤثر بوده و مجذور سهمی اتا شدت اثر را(0/375)نشان میدهد که بیانگر شدت اثر بسیار بالایی است.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) همانطور که در جدول 6 مشاهده میشود،تفاوت میانگین سازگاری اجتماعی دو گروه(1/35-)است که این تفاوت از نظر آماری معنیدار نیست(به تصویر صفحه مراجعه شود) که بیانگر آن است آموزش مهارت حل مسئله و مهارت ابراز وجود در افزایش سازگاری اجتماعی دانشآموزان برتری معنیداری نسبت به هم ندارند.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) همچنین،نتایج جدول آزمون تعقیبی مؤید همین مطلب است که تفاوت میانگین سازگاری اجتماعی گروه آموزش مهارت حل مسئله و گروه کنترل (4/7-)از نظر آماری معنیدار است(0/003).
(به تصویر صفحه مراجعه شود) دادههای جدول آزمون تعقیبی نیز مؤید همین مطلب است که تفاوت میانگین سازگاری اجتماعی گروه آموزش ابراز وجود و گروه کنترل(3/35-)از نظر آماری معنیدار است 20/0<p .
(به تصویر صفحه مراجعه شود) دادههای جدول آزمون تعقیبی نیز مؤید همین مطلب است که تفاوت میانگین پیشرفت تحصیلی گروه آموزش ابراز وجود و گروه کنترل(3/06)از نظر آماری معنیدار است 200/0<p ."