چکیده:
حضور یکی از زوج ها (زن) در درمان با رویکرد روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده می تواند روابط زوج ها را بهبود بخشد.
هدف: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده بر کاهش تعارضات زناشویی در زنان انجام شد.
روش: روش پژوهشی مورد استفاده، طرح نیمه آزمایشی به صورت بررسی موردی در زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره در تهران بود. از بین این زنان 5 نفر که تعارضات زناشویی داشتند و بر اساس جلسه درمان آزمایشی ملاک های ورود به روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده داشتند و داوطلب شرکت در درمان بودند، به طور هدفمند نمونه گیری شدند. هدف از این شیوه نمونه گیری انتخاب کسانی بود که با هدف پژوهش مطابقت داشته باشند. این افراد در جلسات درمانی به مدت 12- 15 جلسه شرکت کردند. درمان بر اساس راهنمای روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده دوانلو انجام شد. این مدل درمانی متمرکز بر روشن سازی دفاع ها و چالش با آنها، تجربه احساسات و حل تعارضات کانونی است. چون افراد مراجعه کننده دچار تعارض زناشویی به مراکز مشاوره خواستار درمان بودند، عملا تشکیل گروه گواه امکان پذیر نبود. ابزاری که در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفت، پرسشنامه تعارضات زناشویی در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون بود. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از آزمون t همبسته استفاده شد.
نتایج: نتایج نشان دادند که تفاوت میانگین نمرات تعارضات زناشویی و خرده مقیاس های آن در بین زنان مورد آزمون در مرحله پس آزمون نسبت به مرحله پیش آزمون معنی دار است؛ بنابراین می توان نتیجه گرفت که اجرای درمان روان پویشی کوتاه مدت فشرده در کاهش تعارضات زناشویی در بین زنان موثر بوده است و فرضیه پژوهش تایید می شود.
نتیجه گیری: روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده بر کاهش تعارضات زناشویی در زنان موثر است.
The presence of one of the couple (wife) in therapy with intensive short-term dynamic psychotherapy approach can improve the marital relationship. The purpose of present study is to determine the effectiveness of intensive short-term dynamic psychotherapy in decreasing the marital conflict in women. The study was administered with a quasi-experimental design and case study in the centers of psychology and counseling in Tehran. Five women who had marital conflict and were appropriate for short-term dynamic psychotherapy were sampled purposefully. They participated individually in 12–15 therapeutic sessions with Davanloo’s Intensive Short-Term Dynamic Psychotherapy. Marital conflict questionnaire was completed by participants in two stages، before and one week after intervention. The data were analyzed by dependent t-test. The results showed that the marital conflict of women of case study (n=5) was less than that before the intervention. Intervention treatments، based on the intensive short-term dynamic psychotherapy، can be useful for decreasing marital conflict in women.
خلاصه ماشینی:
"نتایج:نتایج نشان دادند که تفاوت میانگین نمرات تعارضات زناشویی و خرده مقیاسهای آن در بین زنان مورد آزمون در مرحله پسآزمون نسبت به مرحله پیشآزمون معنیدار است؛ بنابراین میتوان نتیجه گرفت که اجرای درمان روانپویشی کوتاهمدت فشرده در کاهش تعارضات زناشویی در بین زنان مؤثر بوده است و فرضیه پژوهش تایید میشود.
نتیجه آزمون t وابسته برای مقایسه تغییرات میانگین نمرات تعارضات زناشویی و خرده مقیاسهای آن بین افراد مورد آزمون (به تصویر صفحه مراجعه شود) (به تصویر صفحه مراجعه شود) با توجه به نتایج ارائه شده در جدول 1 و بر اساس آماره آزمون t ،میزان t حاصله در تعارضات زناشویی و خردهمقیاسهای آن از t جدول بحرانی(2/04)با درجه آزادی 4 بزرگتر است و در نتیجه تفاوت میانگین نمرات تعارضات زناشویی و خردهمقیاسهای آن در بین زنان مورد آزمون در مرحله پسآزمون نسبت به مرحله پیشآزمون معنیدار است؛ بنابراین میتوان نتیجه گرفت اجرای درمان روانپویشی کوتاهمدت فشرده در کاهش تعارضات زناشویی در بین زنان مؤثر بوده است و فرضیه پژوهش تایید میشود.
اساس انجام پژوهش جراره و طالهپسند این است که دفاعهای تاکتیکی به عنوان دفاعهایی که ماهیت بین شخصی دارند،میتوانند از صمیمیت و نزدیکی هیجانی در روابط زوجها جلوگیری کنند و نتایج پژوهش نشان دادهاند که رضایت زناشویی، روابط جنسی،مشکلات شخصیتی،قبل و بعد از درمان تفاوت معناداری داشتند و درمانهای مداخلهای در دفاعهای تاکتیکی،بر اساس رواندرمانی پویشی کوتاهمدت میتواند در افزایش رضایت زناشویی مفید باشد."