چکیده:
هدف این پژوهش واکاوی پیامدهای طرح تسهیل گری زنان روستایی در دهستان سپیدار واقع در شهرستان بویراحمد بود. از روش پیمایش به شیوه علی- مقایسه ای بهره گیری شد. جامعه آماری پژوهش را زنان روستایی در دهستان سپیدار تشکیل دادند. حجم نمونه با استفاده از جدول نمونه گیری پاتن، 210 نفر تعیین شد. آن گاه، با استفاده از نمونه گیری طبقه ای ساده، زنان مورد مطالعه در روستاهای با و بدون طرح انتخاب شدند. در این مطالعه سه گروه شامل، زنان فعال(شرکت کننده در طرح در روستاهای با طرح)، غیرفعال (بدون مشارکت در طرح در روستاهای با طرح) و زنان در روستاهای فاقد طرح مطالعه شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه ای بود که روایی صوری آن را پانل متخصصان تایید و پایایی آن نیز با یک مطالعه راهنما و ضریب آلفای کرونباخ 70/0 تا 97/0 برای متغیرهای گوناگون تعیین شد. در حیطه اقتصادی یافته ها نشان داد، زنان فعال نسبت به زنان دو گروه دیگر، از وضعیت اقتصادی مطلوب تری بهره مند بودند. در حیطه اجتماعی- فرهنگی نیز نتیجه ای مشابه به دست آمد. نتایج آزمون تحلیل کواریانس روشن کرد که طرح تسهیل گری زنان روستایی بر هر دو شاخص اقتصادی و اجتماعی- فرهنگی زنان روستایی تاثیر معناداری داشته است، به گونه ای که، وضعیت اقتصادی زنان فعال 13/0 و وضعیت اجتماعی- فرهنگی آن ها 46/0 بهبود یافته است.
This study undertook to analyze the consequences of facilitating project on
rural women in Sepidar Dehestan of Boyer-Ahmad County in Iran. Dehestan
refers to a unit of settlement which is composed of a collection of rural
villages. The study took the form of a causal-comparative design, and the
survey method was used to collect the data. An actual village with and
without the facilitating project was used as the strata. Therefore, the
statistical population of the study was all rural women in villages of Sepidar
in three strata: active, inactive, and the rural women in villages without the
project. A multi-stage stratified random sampling was used to select rural
women in each stratum. The final sample included 210 rural women in the
villages. Face-to-face interviews were used to collect data with the aid of the
questionnaire. The questionnaire was pre-tested and revised based on the
pilot study. Findings showed that the economic situation of active rural
women was better in comparison with inactive and the women in villages
without the project. Similar result was found in socio-culture dimension. The
results of analysis of covariance revealed the project had a significant
influence on rural women with regard to the socio-economic criteria.
Therefore, the economic and socio-culture status of rural women in villages
with the project were improved 0.13 and 0.46 respectively.
خلاصه ماشینی:
پیامدهای طرح تسهیل گران بر زنان روستایی شهرستان بویراحمد (مطالعۀ موردی دهستان سپیدار) 1 فاطمه اژدریفرد کارشناس ارشد توسعة روستایی ، دانشکده کشاورزی ، دانشگاه یاسوج مصطفی احمدوند* 1 استادیار دانشکده کشاورزی ، دانشگاه یاسوج / چکیده هدف این پژوهش واکاوی پیامدهای طـرح تـسهیل گـری زنـان روسـتایی در دهـستان سـپیدار واقـع در شهرستان بویراحمد بود.
مطالعة مریدسادات و همکاران (۱۳۸۶) با هدف اثربخشی طرح تسهیل گـران زن روسـتایی ، در بعد اجتماعی و فرهنگی ، نیز نشان داد، از میان نـه هـدف اصـلی (ارتقـاء منزلـت اجتمـاعی ، افزایش مشارکت زنان روستایی در تصمیم گیری های خود، ایجاد ارتباط دوسویه ، دسترسی زنان به فرصت های آموزشی ، شکستن فرهنگ سکوت ، اعتمادبه نفس ، میزان فعالیت های اجرایی در راستای آموزش های تسهیل گران ، دسترسی به عوامل تسریع کننده مشارکت و استفاده از دانـش بومی زنان ) که در قالب ۱۱۰ شـاخص سـنجیده شـده ، طـرح تـسهیل گـری توانـسته در تمـام شاخص ها به غیر از دو شاخص (افزایش خودباوری و اعتمادبه نفس زنان ) نـسبت بـه شـرایط قبل از اجرای طرح ، تفاوت معناداری را نشان دهد.
مطالعة سالاری (۱۳۸۸) دربـارة ارزشـیابی اثـربخـشی طـرح تـسهیل گـری زنـان روسـتایی شهرستان مرودشت نیز نشان داد که تفاوت معناداری بین هر کدام از سطوح توانمندی اقتصادی ، اجتماعی وروانی آزمودنی های مورد مطالعه در روستاهای مجری طرح در دو زمان قبـل وبعـد از اجرای طرح وجود دارد.