چکیده:
هدف از این پژوهش ، ارزیابی و سنجش اثربخشی دوره های آموزش ضمن خدمت در زمینه ی افزایش دانش ، مهارت و نگرش مدیران ، هیئت علمی و کارکنان واحدهای دانشگاهی منطقه یک بود. جامعه ی آماری شامل مدیران ، اعضای هیئت علمی تمام وقت و کارکنان رسمی واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی منطقه یک شامل ٤٨٤٣ نفر می باشد. روش پژوهش ازنوع توصیفی - پیمایشی است . ابزار اصلی گردآوری داده ها، منابع کتابخانه ای و پرسشنامه می باشد. روش نمونه گیری از نوع خوشه ای چند مرحله ای است که تعداد ٢١٥ نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. داده های بدست آمده از پرسشنامه ها با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی با کمک نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج بدست آمده از تحلیل های انجام شده ، نشان داد که آموزش های ضمن خدمت هر سه گروه در مقوله ی دانش با میانگین ٢٢/٩٥ و امتیاز ٤٤ و در مقوله ی مهارت با میانگین ٤٦/٨٣٥٧ و امتیاز ٨٧ در مقوله ی نگرش ها و رفتار شغلی با میانگین ٩٤ /٦٧ و امتیاز ١٥٠ دارای اثربحشی همسان بوده است . تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد که بین میانگین نمره های هر سه گروه در دستیابی به مقوله ی اثربخشی تفاوتی معنی دار وجود ندارد. عامل های دانش ، مهارت و نگرش در مقوله ی اثربخشی تاثیر یکسان دارند،
خلاصه ماشینی:
) با توجه به جدول بالا مشاهده می شود که گروه کارکنان با ٥٤/٩٨ درصد نسبت به دوگروه هیئت علمی و هیئت رئیسه تاثیر ارتقای دانش بر مقوله ی اثر بخشی را در حد زیادتری ارزیابی کرده اند پرسش سوم : آیا آموزش های ضمن خدمت در ارتقاء نگرش ها و رفتار شغلی نیروی انسانی واحدهای دانشگاهی منطقه یک اثربخش بوده است ؟ جدول ٣- توزیع فراوانی پاسخ دهندگان به ارتقای نگرش ها و رفتار شغلی (به تصویر صفحه مراجعه شود.
) همان گونه که در جداول بالا ملاحظه می شود، مقدار احتمال (sig) بیش تر از ٠/٠٥ است که نشان می دهد بین میانگین نمره های هر سه گروه در دستیابی به مقوله ی اثربخشی ، تفاوتی معنی دار وجود ندارد و عوامل دانش ، مهارت ، نگرش و رفتار شغلی بر مقوله ی اثربخشی تاثیر یکسان دارند، اما با توجه به تفاوت بین میانگین گروهها، از آزمون دانکن جهت تعیین این تفاوت ها استفاده شد.
بنابراین ، نتایج این پژوهش یا پژوهش های ویدا اندیشمند (١٣٧٨)، بزارجزایری (١٣٧٢)، ناهید بهشتی (١٣٨٢)، ویلیام جیمزاز١ (١٩٩٨)، برزگر(١٣٨٣)، صیادی سی سخت (١٣٨٧) و محمد 1 - Jimzaz حسن مقنی زاده (١٣٨٣) که اثر بخشی آموزش ضمن خدمت را در ارتقای دانش ، مهارت ، نگرش و رفتار شغلی نیروی انسانی پیش بینی نمودند، همسو می باشد، ولی با پژوهش های پاریس و وایت ١ (١٩٨٩)، فال هلند٢ (٢٠٠١) و احمدی ( ١٣٨٠) ناهمسو بوده است .