چکیده:
ما براساس ادبیات تحقیقی که در زیبایی و آرایش صورت وجود دارد کار خود را در مورد زنان آغاز کردیم. رویکرد نظری بودریار در خصوص جامعه مصرفی را بکار گرفتهایم و با استفاده از روش مصاحبه گروه متمرکز کسانی را که به مصرف لوازم آرایشی و کالای بدن میپردازند، مورد تحقیق قرار داده ایم. بر این اساس همان طوری که بودریار در جامعه مصرفی آن را مطرح میکند ما میبینیم که زنان همراه با رواج ایده زیبایی در رسانهها، به مصرف نشانهها و ایدههای زیبایی برای رسیدن به خوشبختی انتزاعی میپردازند. ما براساس مصرف زیاد صورت و آرایش و ایدۀ زیبایی، آن را به عنوان یک غذای فرهنگی و نیاز اولیه پست مدرن و به عبارتی حاد – نیاز برای زنان معرفی میکنیم که منجر به پدیدآوری امری به نام اعتیاد پست مدرن در میان زنان شده است. ما که پژوهش خود را در مراکز خرید و پاساژها انجام دادهایم؛ آنها را به عنوان کافهها و حوزۀ عمومیهای پست مدرن میشناساند که در آنها به جای گفتگوی مبتنی بر نظام زبانی و عقلانیت شاهد گفتگوی مبتنی بر نشانههای زیبایی و سیالیت در میان پاساژگردها هستیم. در این جا آرایش و زیبایی صورت به عنوان یک امر پست مدرن فرا- جنسیتی معرفی میشود که حاد شدگی جنسیت را در پست مدرنیته مطرح میکند. امر پست مدرن حاد– جنسیت در آرایش و زیبایی مبین این است که ما دیگر تفاوتی را در زنانه یا مردانه بودن امر آرایش و زیبایی نمیبینیم. به عبارتی در پست مدرنیته بایستی در معرفی آرایش و زیبایی صورت به عنوان امر زنانه تجدید نظر شود چرا که دیگر به عنوان یک امر فرا-جنسیتی وجود دارد.
خلاصه ماشینی:
"در واقع چیزی که در این مقاله در مورد آرایش صورت به آن پرداخته می شود و تأکید میگردد معرفی آن به عنوان یک امر پست مدرن فرا-جنسیتی است که شمولیت آن برای زنان و مردان است و در آن رسانهها و وانمودگی زیبایی در آن تعیینکنندگی مهمی دارند.
در میان این ظواهر، بدن به مثابه یکی از قابل دسترسترین اماکن فیزیکی است که میتوان حامل و نمایش دهندۀ شکل هویت باشد» (همان: 214) و صورت نیز به مثابه نمایان ترین بخش بدن در فرایند مصرف نشانهها و تولید ایدههای سیال پست مدرن یعنی زیبا و خوشچهره بودن که منطق حوزۀ عمومی پست مدرن بر آنها مبتنی است؛ نقش مهمی دارد.
چیزی که در این پژوهش براساس ادبیات تحقیق آرایش و زیبایی ما نیز پژوهش خود را در مورد زنان شروع کردیم؛ اما براساس واژگان نظری بودریار و مصرف نشانهها، سعادت انتزاعی زیبایی و مصرف ایده آن در ارتباط با رسانهها، زیبایی و آرایش صورت را به مثابه یک امر فرا جنسیتی مطرح میکند که از طریق همنوایی نشانهای پدید میآید بطوریکه منجر به قرارگیری ما در وضعیتی میشود که با پرداختن زیاد مردان جوان به آن، دیگر به آسانی نمیتوان آن را امری جنسیتی برای زنان دانست بلکه حاد – نیاز و نیاز اولیه پست مدرن آرایش و زیبایی یک امر جنسیتی تشدید شده و یا به عبارتی فرا جنسیتی است.
در این پژوهش همانطوری که افراد مورد مطالعه ما یعنی زنان اشاره کردند زیبایی و آرایش صورت، دیگر یک امر جنسیتی زنانه نیست بلکه به عنوان یک امر فرا جنسیتی در پست مدرنیته معرفی میشود که همنوایی و مفاهمه نشانهای در آن منجر به تمییزناپذیری مقولههای آرایش صورت در میان زنان و مردان جوان شده است."