چکیده:
تصرفات مالی نیازمند سطحی از رشد و درک عقلی است، اما آیا رشد به تنهایی موضوع صحت معاملات است و بلوغ مدخلیتی ندارد یا هم بلوغ و هم رشد از شروط صحت معامله اند یا وجود یکی از دو شرط بلوغ و رشد کافی است و معامله با وجود یکی از این دو صحیح است؟ آیا صغیر ممیز اهلیت معامله دارد؟ منظور از محجور بودن صغیر چیست؟ آیا صغیر ممیز مطلقا محجور است یا فقط حق مستقل عمل کردن را ندارد؟ منظور از محجور بودن ممیز، محجور بودن از مستقل معامله کردن است یا محجور بودن از اجرای صیغه یا هر دو؟ اینها سوالاتی هستند که فقها در آثارشان برای پاسخ به آنها اهتمام ورزیده اند. با مطالعه منابع فقهی می توان به وجود اختلاف فقها در حداقل رشد لازم برای انجام برخی از فعالیت های مالی دست یافت. کافی بودن رسیدن به سن تمییز در برخی تصرفات و عدم نیاز به رشد کامل عقلی از جمله آنهاست. بررسی تفسیر فقها از آیه رشد، به عنوان مهم ترین دلیل مورد استناد، می تواند در روشن ساختن مبنای فقهی آنها راهگشا باشد. کتاب البیع تالیف امام خمینی یکی از مهم ترین منابع در این زمینه به شمار می رود که به تفصیل به تبیین آیه رشد اهتمام ورزیده است
Financial decisions require a certain level of rational maturity and understanding. The question is whether growth alone is the subject of rightfulness of transactions and maturity does not have any role or both growth and maturity are the conditions of rightfulness of transaction or one of them is sufficient for rightfulness of a transaction. Another question is whether minor who is capable of discretion is competent to transact or not? What is the meaning of minor who is under guardianship? Is a minor person who is capable of discretion absolutely under guardianship or is entitled to act individually? When it is said that a person who is capable of discretion is under guardianship، does it mean that he/she is not entitled to transact individually? These are the questions that some of the jurisprudents have tried to provide answer to in their works. By studying these works، one can come to know that there are differences of opinion among the jurisprudents regarding the minimum level of growth for financial activities. Some of these viewpoints indicate that attaining the age of discretion is sufficient for some financial activities while it is not necessary to attain perfect intellectual growth. Some of the jurisprudents rely on the Quranic verse referring to growth in their arguments. Imam Khomeini's Kitab al-Bei' is one of the most important sources in this regard which gives a full interpretation and explanation of the verse growth.
خلاصه ماشینی:
"تصرفات مالی ممیز با رویکردی تطبیقی به نظرات امام خمینی(س) سید محمد موسوی بجنوردی1 مریم حسینی آهق2 چکیده: تصرفات مالی نیازمند سطحی از رشد و درک عقلی است،اما آیا رشد به تنهایی موضوع صحت معاملات است و بلوغ مدخلیتی ندارد یا هم بلوغ و هم رشد از شروط صحت معاملهاند یا وجود یکی از دو شرط بلوغ و رشد کافی است و معامله با وجود یکی از این دو صحیح است؟آیا صغیر ممیز اهلیت معامله دارد؟ منظور از محجور بودن صغیر چیست؟آیا صغیر ممیز مطلقا محجور است یا فقط حق مستقل عمل کردن را ندارد؟منظور از محجور بودن ممیز،محجور بودن از مستقل معامله کردن است یا محجور بودن از اجرای صیغه یا هردو؟اینها سؤالاتی هستند که فقها در آثارشان برای پاسخ به آنها اهتمام ورزیدهاند.
برخی از آنها علاوه بر این آیه،به آیۀ 5 سورۀ نساء{/(و لا تؤتوا السفهاء اموالکم)/}که از دادن اموال به سفیه نهی کرده نیز استناد کردهاند که نشان میدهد جواز دفع مال منوط به دو شرط است:بلوغ و رسیدن به رشد.
شیوۀ بیان مطلب در قرآن نیز به گونهای است که استمرار و تدریجی بودن امتحان را میرساند،یعنی به تدریج از زمان پیدا کردن آمادگی برای تصرفات مالی با درگیر کردن کودک با مسائل مالی و ایجاد فرصت برای کسب تجربه و تربیت اقتصادی و مالی او،ادارۀ اموال و تصرفات عاقلانه به او آموخته میشود،به نحوی که در زمان بلوغ نکاح به مرحلهای برسد که از نظر رشد عقلی بهطور مستقل در امور مالی مربوط به خود دخل و تصرف کند و تصمیم بگیرد(طباطبایی بیتاج 4؛172؛مکارم شیرازی 1407 ج 3:111)."