چکیده:
هدف تحقیق، شناسایی عوامل بازدارنده مؤثر بر پژوهشهای طلاب و اولویتبندی راهکارهای برونرفت از آن، بر اساس دیدگاه طلبههای سطح چهار حوزه علمیه قم است. روش تحقیق توصیفی ـ پیمایشی، جامعه آماری کل طلبههای سطح چهار، و نمونه آماری تعداد 50 نفر از آنان است که به شیوه تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار جمعآوری اطلاعات، پرسشنامه محققساخته حاوی 35 گویه با پایایی 91% برای شناسایی عوامل بازدارنده و 11 راهکار مطابق مقیاس آرایش رتبهای با پایایی صوری متخصصان بود. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات، از آزمون خیدو (کای اسکور)، تحلیل واریانس یکراهه F و Z استفاده شد. یافتهها نشان داد که عوامل فرهنگی، سیاستگذاری نظام تحقیقاتی، عوامل فردی، اداری ـ ساختاری، و نحوه ارائه خدمات پژوهشی و انگیزشی به ترتیب در پژوهشهای طلاب نقش بازدارندگی دارند. دشواری دسترسی به استادان مجرب و متخصص برای راهنمایی و مشاوره طرحها، وجود اشتغالات فکری مختلف برای امرار معاش، و آشنایی کم طلاب با روشهای تحقیق به ترتیب از مهمترین بازدارندههای پژوهشی محسوب میشوند.
خلاصه ماشینی:
"تجزیه و تحلیل دادهها مطابق آزمون خیدو بیانگر این است که چون خیدو محاسبهشده (2/18) از خیدو جدول در سطح اطمینان 99/0 و 01/0 =a و 3= df(38/11) بیشتر است، پس تفاوت بین میانگین فراوانیهای قابل مشاهده و مورد انتظار معنادار بوده و با اطمینان 99 درصد میتوان نتیجه گرفت که عوامل فرهنگی نقش بازدارندگی زیادی بر پژوهشهای طلاب دارند.
تجزیه و تحلیل دادهها براساس آزمون خیدو بیانگر این است که چون خیدو محاسبهشده (35/12) از خیدو جدول در سطح اطمینان 99/0 و 01/0 = a و 3= df(38/11) بزرگتر است، پس تفاوت بین میانگین فراوانی قابل مشاهده و فراوانی مورد انتظار معنادار بوده و با اطمینان 99 درصد میتوان نتیجه گرفت که عوامل مربوط به نظام اداری و ساختاری در پژوهشهای طلاب بازدارندگی زیادی دارند.
تجزیه و تحلیل اطلاعات مطابق آزمون خیدو نشانگر این است که چون خیدو محاسبهشده (134/17) از خیدو جدول در سطح اطمینان 99/0 و 01/0 = a و 4 = df(28/13) بزرگتر است، پس تفاوت بین میانگین فراوانیهای قابل مشاهده و مورد انتظار معنادار بوده و با اطمینان 99 درصد میتوان نتیجه گرفت که عوامل مربوط به نحوه ارائه خدمات پژوهشی بر پژوهشهای طلاب بازدارندگی زیادی دارند."