چکیده:
یکی از نهادهای مهمی که در اسلام مطرح شده و به طور ویژه ارمغان ادیان الهی و اسلام است نهاد انفاق است. انفاق می¬تواند بسیاری از مسایل جامعه مانند فقر و نابسامانی¬های درآمدی و مصرفی را اصلاح کند. این مقاله درصدد آن است، تا به بررسی عوامل موثر بر انفاق و رفتار تابع انفاق با توجه به آموزه¬های اسلامی بپردازد و تابع انفاق در ایران را به صورت تجربی تخمین بزند. با توجه به مطالعات نظری و تجربی انجام شده در زمینه هزینه¬های مذهبی و مالیات-های اسلامی و همچنین درنظر گرفتن قواعد اسلامی و محدودیت¬های آماری، متغیرهای درآمد، ثروت، سن سرپرست خانوار و سرمایه مذهبی به عنوان متغیرهای توضیحی انتخاب شده¬اند. تابع مورد نظر به روش داده¬های تابلویی اقتصاد سنجی برآورد شده است. داده¬های مورد استفاده، داده¬های کلان و متوسط گیری برای خانوار برای استان¬های کشور در سالهای 1386-79 می¬باشند. نتایج مطالعه نشان می¬دهد: تابع انفاق به صورت تابعی نمایی می¬باشد و تابعی فزاینده از درآمد سرانه استانی، ثروت و سرمایه مذهبی می¬باشد. نوآوری¬های این مقاله در استفاده از داده¬های مستقیم انفاق، وارد کردن سرمایه مذهبی به عنوان یک عامل اثرگذار بر انفاق و وارد کردن عامل ثروت بر انفاق بوده که به خوبی در نتایج اثرگذار است و نتایج این برآورد را از مطالعات دیگر متمایز کرده است.
خلاصه ماشینی:
"در این راستا،سؤال اساسی تحقیق این است که آیا به کارگیری روش بردار ویژه نسبت به روشهای سنتی چنری-واتانابه و راسمیوسن میتواند اهمیت بخشهای استان را برمبنای میزان ماندگاری واسطهای در چرخه تولید بهتر ارزیابی نماید؟ در این مطالعه،ابتدا جدول داده-ستانده سال 1380 استان تهران به روش ji?QLFA برآورد و سپس اهمیت بخشهای اقتصادی استان برحسب پیوندهای پسین و پیشین در قالب سه روش چنری-واتانابه، راسمیوسن و بردار ویژه،مورد سنجش قرار گرفت.
نتایج حاصله نشان میدهند که روش بردار ویژه میتواند اهمیت بخشهای اقتصادی استان را برمبنای میزان ماندگاری واسطهای بخشها در چرخه تولید تبیین نماید،بدین صورت که چهار بخش با سهم غالب فعالیتهای صنعتی،به عنوان بخش کلیدی ظاهر شدند که متوسط سهم تقاضای نهایی از تولید کل آنها برابر 45/5 درصد میباشد،حال آنکه نسبت فوق برای 71 بخش اقتصادی و بخشهای خدماتی استان،به ترتیب 76 درصد و 84 درصد است.
همچنین سهم بالای تقاضای نهایی بخشهای خدماتی از تولیدشان(برابر 84 درصد)بیانگر این است که این بخشها بنابر ماهیت تولیدیشان،مصرفی بوده و اکثر تولیداتشان جذب تقاضای نهایی میشود و به عبارت دیگر، ماندگاری واسطهای کمتری در چرخه تولید دارند،به همین علت در روش بردار ویژه به عنوان بخش کلیدی ظاهر نمیگردند و روش بردار ویژه برمبنای میزان ماندگاری واسطهای بخشی در چرخه تولید،نمیتواند ساختار اقتصادی خدمات محور استان را تبیین نماید."