چکیده:
پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی آموزش ابراز وجود بر میزان رضایت زناشویی دانشجویان زن تنظیم شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان زن متاهل دانشگاه های دولتی تهران در سال 1388 بود. روش نمونه گیری از نوع نمونه گیری در دسترس و گمارش تصادفی بود. نمونه 30نفر را شامل بود که به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفره (آزمایش ، کنترل) گمارده شدند. برای گروه آزمایش کلاس مهارت ابراز وجود برگزار شد. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که میزان رضایت زناشویی با میزان ابراز وجود رابطه معناداری دارد. آموزش مهارت ابراز وجود در افزایش ابراز وجود دانشجویان زن از طریق کاهش درجه ناراحتی موثر است ، آموزش مهارت ابراز وجود در افزایش ابراز وجود دانشجویان زن از طریق افزایش احتمال بروز رفتار موثر است، مولفه های ابراز وجود باهم ارتباط معناداری دارند و آموزش مهارت ابراز وجود بر افزایش میزان رضایت زناشویی دانشجویان زن موثر است . شایان ذکر است که بعد از ٢ ماه پیگیری انجام شد و نتایج نشان داد که آموزش مهارت ابراز وجود همچنان اثر خود را حفظ کرده است.
خلاصه ماشینی:
اسماعیل زاده (١٣٨٣) پژوهـشی بـا هـدف بررسـی رابطـة بـین جـرأت ورزی ٢و رضـایت زناشویی در دانشجویان انجام داد؛ در این پژوهش ٤٠٠ نفر از میان دانشجویان مقاطع مختلـف تحصیل دانشگاه های دولتی شهر تهران ، از طریق نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شد و بـا استفاده از آزمون های جرأت ورزی «کـاتلرو گیـورا» و پرسـشنامة رضـایت زناشـویی «انـریچ » ارزیابی شدند.
جدول ۲:نتایج آزمون همبستگی بین نمره های رضایت زناشویی و متغیرهای احتمال بروز رفتارو درج ة ناراحتی (ابراز وجود) رضایت زناشویی احتمال بروزرفتار درجة ناراحتی متغیر Rضریب همبستگی ۱ رضایت زناشویی R٢ضریب تبیین ۱ Rضریب همبستگی ۰/۳۸** ۱ احتمال بروز رفتار R٢ضریب تبیین ۰/۱۴۴ ۱ Rضریب همبستگی -۰/۵۹** ۱ -۰/۹۷** درجة ناراحتی R٢ضریب تبیین ۰/۰۲۵ ۰/۹۴۰ ۱ همبستگی معناداردر سطح ۰/۰۱ ** سپس برای بررسی تأثیر آموزش مهارت ابراز وجود بر افزایش میزان رضـایت زناشـویی و افزایش ابراز وجود ازطریق کاهش درجة نـاراحتی و افـزایش احتمـال بـروز رفتـار از آزمـون آماری تحلیل کوواریانس استفاده شد.
فرضیة دوم پژوهش بیان می داردکه :(آموزش مهارت ابراز وجود در افـزایش ابـراز وجـود دانشجویان زن از طریق کاهش درجة ناراحتی مؤثر است )تجزیـه و تحلیـل اطلاعـات آمـاری جمع شده نشان دادکه مقدار F در متغیر درجة ناراحتی (٩٠,٧١)در سطح (%p)معنادار است ؛ در نتیجه این فرضیه تأیید شد.
نتایج این پژوهش با یافته های فنیچمن (١٩٩٧) همسو است مبنـی بـر اینکـه آمـوزش هـای مهارت های ارتباطی از جمله ابراز وجود می تواند موجب کاهش تعارضات زناشویی و افـزایش رضایت شود.