چکیده:
اشتغال نیروی انسانی مهمترین و اساسیترین هدف برنامه ریزی اقتصادی- اجتماعی هر کشوری را تشکیل میدهد. توسعه زمانی تحقق مییابد که از تمام عوامل و امکانات و منابع تولید کشور استفاده به عمل آید. بیکاری علاوه بر اتلاف منابع انسانی، مسایل و مشکلات متعدد اقتصادی، اجتماعی و سیاسی را به همراه دارد. اتلاف منابع به ویژه بیکاری نیروی انسانی دوره گذر توسعه را به یک دوره فرسایشی بدل مینماید و دامنه فقر را در جامعه گسترش میدهد. در این پژوهش سعی شده با رویکرد توصیفی، تحلیلی و علی و استفاده از سالنامه آماری استان کرمانشاه و مستندات مرکز آمار کشور، به بررسی، تحلیل و مقایسه روند اشتغال و بیکاری شهرستان صحنه به لحاظ شاخصهای جمعیت 10 ساله و بیشتر (سن فعالیت اقتصادی)، جمعیت فعال و غیرفعال، شاغل و بیکار، میزان شاغلین بخشهای عمده فعالیت اقتصادی و همچنین شناسایی بخشهای پایه و غیرپایه اقتصادی با استفاده از ضریب مکانی طی دو دوره 85-1375 پرداخته شود. نتایج تحقیق نشان میدهد که نرخ بیکاری در شهرستان صحنه در دوره 1385 نسبت به 1375، حدود 6 درصد و میزان هر یک از شاخصهای جمعیت 10 ساله و بیشتر، جمعیت فعال، شاغلان بخش کشاورزی به ترتیب 10 درصد، 11 درصد و 10 درصد افزایش داشته است. در مجموع در دو دوره مورد بررسی، شهرستان صحنه دارای کمترین نرخ بیکاری در میان شهرستانهای استان کرمانشاه بوده است. یافتهها همچنین نشان دهنده افزایش ضریب مکانی در بخش کشاورزی و کاهش آن در بخشهای صنعت و خدمات در دو دوره مورد بررسی است؛ بنحوی که تنها بخش کشاورزی شهرستان در گروه پایه اقتصادی قرار گرفته و ضریب مکانی بیشتر از 1 را دارد و دو بخش صنعت و خدمات با ضریب مکانی کمتر از 1، در گروه غیرپایه واقع شدهاند. استفاده از مثلث ژاکلین بوژوگارنیه و ژرژشابو برای تعیین نقش اقتصادی، کشاورزی را به عنوان عمدهترین فعالیت اقتصادی شهرستان صحنه تعیین نمود.
The employment of human resources is the most important and most critical objective of socio-economic plannings in any country. Development takes place when all the facilities and resources are effectively utilized. Unemployment، not only waste the human resources، but also، brings about the socio-economic or political problems. The waste of resources، especially human resources، turns the transition period of development to an attrition period and expand the scope of poverty in the society. At the present research by descriptive، analytical and causal approach aim to examine، analyze and compare the process of employment and unemployment in Sahneh Township with regard to ten-year and more population indicators (age of economic activities)، active and inactive population، employed and unemployed population، employees of major economic sectors، the way of distributing inactive population among groups of students، housekeepers، … and also، identifying basic and non-basic economic sectors by using location quotient of Sahna city during the studied periods. The research adopts the descriptive-analytic method in which the data are collected through field methods. Considering the fact that Sahna has experienced the lowest rate of unemployment in the province during the two periods، results of the study indicate that، the rate of unemployment in comparison to the year 1996، has decreased 6% in the year 2006 and each of the ten-year and more indices، active population and employees in the agriculture sector has increased 10%، 11% and 10% respectively in the year 2006 than 1996. Totally، Sahneh township has had the minimum unemployment rate among all of Kermanshah townships in two periods. The results also show the increase in location quotient of agriculture sector and decrease in industry and agriculture sectors، so that، Only the agriculture sector of the city falls it to the group of economic basis، and it’s location quotient is more than 1، and industry and services sectors with location quotient of lower than 1 fell in none economic basis group. So in two study period by method of determining economic role، agriculture recognized as dominant economic activities in Sahneh township.
خلاصه ماشینی:
"در این پژوهش سعی شده با رویکرد توصیفی، تحلیلی و علی و استفاده از سالنامه آماری استان کرمانشاه و مستندات مرکز آمار کشور، به بررسی، تحلیل و مقایسه روند اشتغال و بیکاری شهرستان صحنه به لحاظ شاخصهای جمعیت 10 ساله و بیشتر (سن فعالیت اقتصادی)، جمعیت فعال و غیرفعال، شاغل و بیکار، میزان شاغلین بخشهای عمده فعالیت اقتصادی و همچنین شناسایی بخشهای پایه و غیرپایه اقتصادی با استفاده از ضریب مکانی طی دو دوره 85-1375 پرداخته شود.
در این راستا مقاله حاضر در صدد است وضعیت اشتغال و بیکاری شهرستان صحنه واقع در استان کرمانشاه را در فاصله سالهای 1385-1375 مورد بررسی و تحلیل قرار دهد و مسایلی مانند نحوه توزیع شاغلین شهرستان در گروههای عمده فعالیت (کشاورزی، صنعت و خدمات)، پایهای و غیره پایهای بودن بخشهای اقتصادی و نیز نقش اقتصادی شهرستان را تشریح نماید تا بدین وسیله برای برنامهریزی و توسعه اشتغال در این منطقه ابزار مهمی در اختیار مسئولان و سیاستگذاران امر قرار گیرد و گام مهمی در زمینه رسیدن به اهداف چشمانداز 20 ساله 1404 و در نهایت توسعه پایدار منطقه باشد.
3-1-2- بررسی و تحلیل جمعیت شاغل و بیکار در گروههای عمده فعالیت اقتصادی در جدول و نمودار شماره (4)، نرخ بیکاری کل شهرستانهای استان کرمانشاه و شهرستان صحنه و روند تغییرات این شاخص در دوره 85-1375 نمایش داده شده است."