چکیده:
عرصۀ عمومی و خصوصی جدیدی در حال شکلگیری است. نظریهپردازان مرتبط با رشتههای روانشناسی محیطی، جامعهشناسی، طراحی شهری، معماری و... میبایست شناختی درست از این پدیدۀ جدید داشته باشند تا بتوانند آن را در راستای اهداف کلی طراحی کرده و مانع از بیراههروی آن شوند. از آنجایی که مقالة پیش رو سعی دارد دیدگاهی شفاف و روشن به این مسئله داشته باشد، لذا در این راستا روشن شدن چیستی و چگونگی دریافت و ذخیرۀ پیامهای محیط اطراف مد نظر است تا به عنوان بنیان فکری قابل استناد و ارجاع باشد.انسان به شکلی غریزی در رویارویی با محیط بکر، شروع به بازتولید تجربیات و اندوختههای خود و بهرهوری از آنها میکند. با قرارگرفتن در فضای مجازی به عنوان محیطی بکر که در طول عمرش بیسابقه است به شکل ناخودآگاه رفتاری مشابه انجام میدهد. شناخت محیط مجازی، پیشبینی رفتار انسان در آن و توجیه حس تعلق و خاطرهانگیزی در فضاهای مجازی و تمایل به تعاملات اجتماعی از چالشهای این پژوهش است. فضای مجازی به علت تعریف کاربران آن در ذهنشان، در حال تبدیل شدن به مکان1 است. در سایۀ چالشهای مطرح شده انتظار میرود نگاهی واقعبینانه و علمی (تکرارپذیر و آزمودنی) به علوم رفتاری در محیطهای مجازی را تجربه کرده و در بسط آن تلاشی برنامهریزی شده را بنیان گذاشت.
خلاصه ماشینی:
"با توجه به ذکر تعاریف بالا به عنوان مبنای فکری در رابطه با روشن شدن مفهوم مکان این نکته جالب مینماید که جدای از بعد کالبدی و فیزیکی، تمامی جنبههای بررسی شده در راستای تبدیل شدن فضا به مکان در مورد فضاهای مجازی نیز صدق میکند.
میتوان این چنین ادعا کرد که پارامتر بعد فیزیکی در تبدیل فضا به مکان لازم است ولی کافی نیست؛ اثبات به وجود آمدن عرصۀ عمومی و خصوصی مجازی در گروی اثبات فرضیۀ مطرح شده است.
تحلیل پرسشنامه اگرچه نیاز است که به طرحوارههای ذهنی کاربران دسترسی پیدا کنیم و به شکل شفاف و بدون فیلتر ضبط شوند؛ اما چنانچه پرسشنامه تنظیمشده دارای چارچوب سؤالی باشد و سعی شود که الگوها از طریق سؤالات هدفدار پرسیده شود، خطر آن وجود دارد که ذهن کاربر جهتگیری کرده و حتی شروع به تولید پاسخ نماید (به دروغ).
نیاز ارتباط جمعی به خوبی پاسخ داده شده است، زیرا همانطور که قبلا گفته شد حتی فاصلههای زمانی و مکانی برداشته شده ولی حال که این نیاز برطرف شده، ذهنهای بشر که هم اکنون با هم در ارتباط هستند (شعور سیستم را تشکیل میدهند) در دنیای جدید به بازتعریف و ترجمۀ الگوهای ذهنی خود میپردازند و در کنار ارتباط جمعی خواستار عرصۀ عمومی هستند؛ حال که ارتباط هست چرا گپ و گفتگو نباشد؟!
schemata باکس : انسان به شکلی غریزی در رویارویی با محیط بکر، شروع به بازتولید تجربیات و اندوختههای خود و بهرهوری از آنها میکند و با قرارگرفتن در فضای مجازی به عنوان محیطی بکر که در طول عمرش بیسابقه است به شکل ناخودآگاه رفتاری مشابه انجام میدهد."