چکیده:
موشوع مورد بحث عفاب در رفتار در حیطه ی حجاب و پوشش است.عفت،به معنی پارسایی و ان حالت نفسانی است که انسان را از غلبه ی شهوت بازدارد.قران به چند رفتار عفیفانه،از جمله رعایت عفت در گفتار،نگاه،شهوت،پوشش،و عفت در کردار،به ویژه در زنان،اشاره می کند و تاکید می فرماید:صحبت کردن زنان با نامحرم باید عفیفانه و به دور از نرمش و نازک کردن صدا باشد و از هر گونه سخنان غیر ضروری و بیهوده پرهیز کنند.در نگاه به نامحرم نیز زنان همانند مردان از چشم چرانی منع شده اند و باید از نگاه بد و هوس الود چشم پوشی کند:چرا که دیده به منزله ی دروازه ی دل است و اگر کنترل نشود در کنشاندن ان به سمت گناه نقش زیادی دارد.
قران زنان را مکلف می کند،جاذبه ها و زینت های ظاهری و باطنی خود را اشکار نکنند،مگر انچه نمایان است.انها باید پوششی مناسب که تمام گردن وسینه و اندام ها و زنیت های پنهان انها را مستور کند داشته باشند که موجب تهیج شهوت مردان نگردد و موجبات ازار و اذیت خود توسط افراد بیمار دل را فراهم نکنند.کردار و راه رفتن انها نیز باید به دور از جلوه،خودنمایی و جلب توجه باشد.در نظام قدس اسلام،این امور کاملا حکیمانه و به مصلحت زن و اجتماع وضع گردیده است.
زنان با رعایت حجاب و عفاف و پوشش کامل و داشتن رفتاری به دور از خودارایی و خود نمایی می توانند ارامش و اسایش و امنیت خود،جلوگیری کنند و مانع بسیاری از فتنه ها که ریشه در عدم رعایت و حفظ حریم عفاف دارد،گردند.
خلاصه ماشینی:
قرآن به چند رفتارعفیفانه، از جمله رعایت عفت درگفتار، نگاه، شهوت، پوشش، و عفت درکردار، به ویژه درزنان، اشاره میکند وتاکید میفرماید: صحبت کردن زنان با نامحرم باید عفیفانه و به دور از نرمش و نازک کردن صدا باشد واز هرگونه سخنان غیر ضروری و بیهوده پرهیز کنند.
در آغاز واژهی عفاف را تعریف کرده و سپس با توجه به آیات و روایات به توضیح عفاف در گفتار و نگاه و شهوت و پوشش و کردار پرداخته و تبیین میکنیم که زنان در برابر نامحرم باید از هرگونه خودنمایی و رفتار و کردار و سخن و حرکات جلوهگرانه که به دور از شأن زنانه است و موجب تحریک مردان میگردد، خودداری نمایند و عفت پیشه کنند.
این آیه اشاره به کیفیت و محتوای سخن گفتن و حرمت صحبت کردن با ناز و عشوه دارد وصحبت کردن با نامحرم باید عفیفانه و به دور از نرمش و خضوع و خودنمایی باشد.
2. عفاف در نگاه در آیه ی 31 سوره ی نور که به سوره ی عفّت و پاکدامنی و حجاب معروف است، به چندین رفتار عفیفانه اشاره می کند که یکی از آنها وجوب حفظ و کنترل دیده و نگاه است: ﴿وَ قُل لِلمؤمناتِ یَغضُضنَ مِن أبصارِ هِنَّ﴾؛ «به زنان مومن بگو چشم های خود را (از نگاه هوس آلود) فرو گیرند».
این آیه، با اشاره به کیفیت پوشش و حجاب زنان روشن میسازد که آنان باید تمام اندام و سر و سینه و گردن و موهای خود را در برابر نامحرم بپوشانند و در پوشاندن خویش نهایت عفاف را رعایت کنند.