چکیده:
بدون شک یکی از بزرگترین آرمانهای بشری توجه به استقرار مستمر صلح و امنیت بینالمللی در قلمرو روابط بینالملل بوده و هست که برقراری و تداوم آن مستلزم گسترش همکاریهای سیاسی – اقتصادی و همسو کردن منافع ملی کشورهای عضو در این قلمروهاست. در عین حال شاهد تکامل و تحول روابط بینالملل از حقوق بینالملل همزیستی به حقوق بینالملل همکاری هستیم و کاهش میزان جنگها نویدبخش آغاز این عصر طلائی است. پایان مخاصمات مسلحانة بینالمللی یادآور این موضوع بود که باید از ارزشهای ارزشمندی همچون صلح و امنیت بینالمللی، حقوق بشر، به زمامداری، عدالت انتقالی، خلع سلاح عمودی و افقی سلاحهای کشتار جمعی، ترک مخاصمات مسلحانه، منع تهدید و توسل به زور و مذاکرات حمایت و حفاظت نمود و بهتدریج ضرورت تأسیس نهادها و سازمانهای بینالمللی جدیدی با ماهیت سیاسی و اقتصادی در قلمرو منطقهای و جهان احساس شد و بهعنوان تابعین حقوق بینالمللی دارای حق و تکلیف شناخته شدند. تشکیل سازمان گروه دی - 8 نتیجه احساس وحدت سیاسی و اقتصادی جامعه منطقهای کشورهای آسیایی بود.
خلاصه ماشینی:
"بهتدریج این موضوع که علت عمدة مخاصمات جهانی و منطقهای و داخلی عمیقتر شدن شکاف اقتصادی میان ملتها و کشورهاست، اعضای جامعة بینالمللی را بهسوی راهکار هدایت نمود که کشورها تشویق به گسترش همکاریهای اقتصادی در چهارچوب اصول مترقیانه منشور از جمله بند یک ماده 52 منشور گردند و در این راستا سازمانهای اقتصادی نظیر سازمان اروپایی همکاری اقتصادی 1948، سازمان همکاری توسعة اقتصادی 1961، اتحادیة اروپایی مبادلة آزاد 1959، جامعة اروپایی زغال سنگ و فولاد 1952، جامعة اقتصادی اروپا یا اتحادیة اروپایی 1991 در قارة اروپا و سازمان همکاری اقتصادی (اکو) 1964، اتحادیه آفریقا 2001، جامعة اقتصادی آفریقا، سازمان همکاری شانگهای ملل جنوب شرقی آسیا (آ- سه -آن) 1967، منطقه تجارت آزاد آ- سه - آن (افتا) 1992، موافقتنامه آسمان باز آ- سه – آن (افتا) 1992، موافقتنامه آسمان باز آ- سه - آن 2003، شورای همکاری خلیج فارس 1980، کشورهای مستقل مشترکالمنافع 1991، سازمان همکاری اقتصادی آسیا، اقیانوسیه اقیانوس آرام (اپک) در آسیا و آفریقا و سازمان کشورهای آمریکایی 1862، سازمان کشورهای آمریکای مرکزی 1821، سازمان کشورهای آمریکای لاتین، اتحادیة تجارت آزاد آمریکای لاتین، گروه آندی، اتحادیة ادغام اقتصادی آمریکای لاتین، اتحادیة تجارت آزاد آمریکای لاتین 1960، سازمان کشورهای حوزة کارائیب 1968، اتحادیة مبادلة آزاد کشورهای کارائیب، بازار مشترک کارائیب و سازمان کشورهای شرق کارائیب، موافقتنامه تجارت آزاد آمریکای شمالی (نفتا) 1988، بازار مشترک جنوب (مرکوسور) 1991در قاره آمریکا، جنبش عدم تعهد 1955، سازمان کنفرانس اسلامی 1967، گروه جی- 8 1973،گروه دی- 8 1997، سازمان کشورهای صادرکنندة نفت (اوپک) 1960، اتحادیة عرب 1945 بهعنوان ترتیبات منطقهای 1 پا به عرصه روابط بینالملل نهادند 2 .
مبحث چهارم - تحولات اقتصادی سازمان کشورهای گروه دی -8 گفته شد که اهداف اساسی گروه دی - 8 عبارتاند از: تقویت ارتقای جایگاه کشورهای در حال توسعه در اقتصاد جهانی، متنوع ساختن و ایجاد فرصتهای جدید در روابط تجارتی، افزایش مشارکت در تصمیمگیری در سطح بینالمللی، تأمین استانداردهای زندگی بهتر (رفاه عمومی) برای مردم کشورهای عضو با سرلوحه قراردادن اصول صلح، گفتگو، همکاری، عدالت، مساوات و مردمسالاری است."