چکیده:
هدف پژوهش حاضر فرا تحلیل مطالعات اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر سلامت روانی دانش آموزان و دانشجویان ایرانی بود. نمونه مطالعات مورد استفاده شامل 27 مطالعه انجام شده از 1380 تا 1391 در سراسر ایران بود که 3089 نفر شرکت کننده را دربر می گرفت. داده های حاصل، با روش اندازه اثر تفاوت میانگین استاندارد شده یا d کوهن (1988) برای مدل اثرهای ثابت مورد فرا تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان دادند که میانگین اندازه اثر کلی مطالعات مورد بررسی برای مدل اثرات ثابت 834/1 و برای اثرات تصادفی 117/3 است که هر دو در سطح 001/0P< معنادار بودند. با توجه به اینکه اندازه های اثر ناهمگون بودند، نسبت به جست و جوی متغیرهای تعدیل کننده اقدام شد. نتایج نشان دادند بین اندازه اثر مطالعات مورد بررسی با توجه به طرح پژوهش و جنس شرکت کنندگان، تفاوت معناداری وجود ندارد اما بین اندازه اثر مطالعات مورد بررسی با توجه به سن شرکت کنندگان و تعداد جلسه های آموزش مهارت های زندگی تفاوت معناداری وجود دارد.
خلاصه ماشینی:
"آموزش مهارتهای زندگی در برنامههای گوناگونی مانند برنامههای پیشگیری از سوءمصرف دارو (پینتز، 1983؛ بوتوین، بوکر و بوتوین، 1984؛ بوتوین و کاهتور، 1999؛ وینزل، ویچولد و سیلبیرسن، 2009؛ طارمیان و مهریار، 1387)، کاهش مصرف سیگار (گورمن، 2002، 2005)، پیشگیری از بیبند و باری جنسی (پیک، گیواندان و پورتینگ، 2003؛ مگننی، مکینتایر، مهیرار، براون و هاتچینسون، 2005؛ لوو، وانگ، تو و گاو، 2008)، پیشگیری از ایدز (سازمان بهداشت جهانی، 1994؛ بووا و دیگران، 2008)، پیشگیری از خودکشی (خدیوی، معزی، شاکری و برجیان، 1387)، ارتقای حرمت خود و سلامت روانی (اسماعیلی، 1380؛ آقاجانی، 1381؛ حقیقی، موسوی، مهرابیزاده، و بشلیده ، 1385) و کاهش نشانههای افسردگی (آزور، 1384؛ محمودیان، خوشکنش و صالحصدیقپور، 1387؛ امیریبرمکوهی، 1388) سودمند بوده است.
برای مثال میتوان به آبکینیفرد (1382)، خیر و سیف (1383)، حمیدی (1384)، دهقانیزاده (1384)، عربگل، قرائی و شوشتری (1384)، پورشریفی، بهرامیاحسان و طایفهتبریزی (1385)، هزاری (1385)، همتیعلمدارلو و شجاعی (1385)، محمودیراد (1386)، اسمعیلی، احدی، دلاور و شفیعآبادی (1386)، سپاهمنصور (1386)، دوکانهایفرد (1386)، حاجامینی، فتحیآشتیانی، دیبایی و دلخوش (1387)، سلطانی، امینالرعایا و عطاری (1387)، رفاهی (1387)، بیرامی (1387)، ترکلادانی، ملکپور و گلپرور (1387)، محمودیان و دیگران (1387)، طارمیان و مهریار (1387)، مقدم، رستمیگوران، آراسته، شمسعلیزاده و معروفی (1387)، نیکوگفتار (1387)، باباپورخیرالدین (1387)، پوراحمدی، جلالی، باباخیرالدین و پاکدامن (1388)، امیری برمکوهی (1388)، پاشایی، پورابراهیم و خوشکنش (1388)، نقدی، ادیبراد و نورانیپور(1389)، رشیدینژاد، میری و بهرامنژاد (1389)، رحمتی، ادیبراد، طهماسیان و صالحصدقپور (2010)، کیمیایی، رفتار و سلطانیفر (1390)، مؤمنیمهموئی، تیموری و رحمانپور (1390)، توزندهجانی، نعیمی و احمدپور (1390)، بقاییمقدم، ملکپور، امیری و مولوی (1390)، قنبریهاشمآبادی، مجردکاهانی و قنبریهاشمآبادی (1390)، کاظمی، مومنی و کیامرثی (1390) و میرزمانی، آزور، دولتشاهی و عسکری (1391) اشاره کرد."