چکیده:
مقاله ی حاضر، به ارزیابی آثار فناوری نانو بر رشد اقتصادی کشورهای اتحادیه ی اروپا، آمریکا و ژاپن در دوره ی زمانی 2009- 1997 در قالب یک مدل اقتصاد سنجی (GMM) و داده های تابلویی می پردازد. نتایج نشان می دهد گسترش فناوری نانو تکنولوژی اثر مثبت و معناداری بر رشد اقتصادی کشورهای مورد مطالعه دارد؛ به طوری که در کوتاه مدت و بلندمدت با افزایش یک درصدی هزینه های تحقیق و توسعه در فناوری نانو تکنولوژی، 01/0 درصد رشد اقتصادی کشورهای مورد مطالعه افزایش می یابد
This paper attempts to evaluate the effects of nano-technology on the economic growth of Europe Union countries، USA and Japan during 2009-1997 in the frame of an econometric model (GMM) and Panel Data. The results represent that the development nano-technology has a positive and significant effect on the economic growth of the countries under the study. So that، 1 percent increase of the research and development costs in nano-technology makes the economic growth of the above countries to be increased about 0.01 percent.
خلاصه ماشینی:
National Nanotechnology Initiative ٨٧ فناوري نانو تأثير مثبت بر توسعه اقتصادي دارد و تنها از اين بعد است که افراد جامعه در قالب مصرفکنندگان، گروههاي فشار و مؤسسات تدوين مقررات از فناوري نانو حمايت خواهند کرد.
Lux Research ٨٨ لازم به ذکر است که مطالعه ي فعلي از نظر به کارگيري مدل و تاکيد بر متغيرهايي از قبيل سرمايه گذاري مستقيم خارجي ، درجه باز بودن اقتصاد، هزينه ي تحقيق و توسعه در بخش نانو و موجودي سرمايه و نيروي انساني در ميان مطالعات داخلي و خارجي منحصر به فرد مي باشد.
زيرا اگرچه اثر متغيرهايي چون سرمايه گذاري مستقيم خارجي ، درجه ي باز بودن اقتصاد موجودي سرمايه و نيروي انساني بر رشد اقتصادي در مطالعات گذشته انجام شده، اما سابقه پژوهش پيرامون اين موضوع و به ويژه در حوزه ي تأثير هزينه تحقيق و توسعه در بخش نانو بر رشد اقتصادي در ايران و جهان بسيار اندک است .
هم چنين دسته اي از اقتصاددانان از فرض برونزا بودن رشد اقتصادي بلندمدت در الگوي نئوکلاسيک ناراضي بودند و اعتقاد داشتند اگر توليد سرانه با نرخي که تنها به نرخ پيشرفت تکنولوژي بستگي دارد ، رشد مي کند و نرخ رشد برابر آن است ، پس چرا عملکرد رشد به شکل اساسي با هم تفاوت دارد؟ اين مسايل توسط يک سري از اقتصادانان و با کمک گرفتن از سيمون کوزنتز١، هاليس چنري (١٩٨٦) و همکارانش ٢ در بانک جهاني بررسي گرديد و واقعيت ها در مورد رشد اقتصادي در کشورهاي در حال توسعه مورد بازبيني قرار گرفت و در نهايت يک نظريه ي جديد ارايه گرديد.
هزينه هاي تحقيق و توسعه در فناوري نانو تکنولوژي نيز رابطه مثبت و معناداري با رشد اقتصادي دارد و در سطح خطاي يک درصد معنادار مي باشد.