چکیده:
هدف از پژوهش حاضر معرفی زیورآلات تمدن باستانی عیلام در فلات ایران است. بررسی و تجزیه و تحلیل
این آثار گوشه ای از زوایای مبهم فرهنگ عیلامیان را روشن م یسازد. زیورآلات همواره منحصر به افراد خاص
یا قشر معینی از جامعه نبوده است و همچنین کاربرد آن از روزگار باستان تا عصر حاضر جنبه تزیینی و
تجملی داشته است
خلاصه ماشینی:
"(ضیاء پور، 1384: 5 - 8) سووالهای تحقیق سووالاتی که پژوهش حاضر را هدایت خواهندکرد عبارتند از: -1 آیا زیورآلات علاوه بر جنبه تزیینی، کاربرد دیگری در میان عیلامیان داشته است؟ -2 در تهیه زیورآلات از چه موادی بیشتر استفاده میشده است؟ -3 در کدام منطقه از گستره تمدن عیلام زیورآلات بیشتری بهدست آمده است؟ در طول پژوهش سعی بر پاسخدهی به این پرسشها میشود.
« نقوش حجاریشده و آثار بسیاری دیگر که طی تحقیقات باستانشناسان بهدست آمده است، نشانمیدهد که زن در عهد عیلام نه تنها بهصورت الهه مجسم شده، بلکه از نظر اجتماعی دارای موقعیتی شامخ و احترامی شایان بوده است (انصارپور، 1348: 51).
مثلا در تصویر شماره یک انگشتر سادهای بهچشم میخورد که از دو حلقه متصل بههم ساخته شده و جنس آن از نقره بوده و از شوش (معبد اینشوشیناک) بهدست آمده است که اثر به عیلام میانی تعلق دارد (تقی پوراشلقی،1385: 64).
یا در تصویر شماره 2 انگشتری وجود دارد که با خطهای مارپیچ متضاد موازی سه رشتهای و نقطهای در وسط آن تزیین شده است و جنس آن طلا و متعلق به عیلام میانی و از معبد شوش بهدست آمده است.
(تصویر شماره 6) بهنظر میرسد عیلامیان برای ساخت زیورآلات خود اکثرا از طلا استفاده میکردهاند و از این تمدن زیورآلات بسیار معدودی از مفرغ بهدست آمده است.
این امر اعتقادات عیلامیان را نیز بهدنیای پس از مرگ نشانمیدهد و دیگر آنکه اکثر زیورآلات بهدست آمده از جنس طلا ساخته شدهاند، زیرا عیلامیها به این نتیجه رسیده بودند که طلا فلزی مقاوم در برابر عوامل آسیبزای محیط بوده و دارای دوام بیشتری نسبت به فلزات دیگر است."