چکیده:
بی شک امروز ادبیات پایداری از جایگاه خاصی در بین ملت ها برخوردار است. این ادبیات صدای فریاد ستمدیدگانی است که به وسیله شاعران دردآشنا به تصویر کشیده می شود تا از این طریق، پایداری ملتی زیر ظلم و ستم را به جهانیان اعلام و این خود، مبارزه ای بس دردناک است. «توفیق زیاد» یکی از شاعران معاصر فلسطین است که بر خلاف دیگر شاعران مقاوم فلسطین، در اشعار خود نماینده تمام ملت های مظلوم و ستمدیده است. از نگاه وی، فلسطین نماینده و نماد تمام ملت های مظلوم و تحت ظلم و ستم به شمار می رود. این مقاله سعی دارد تا با بررسی اشعار این شاعر، نوع نگاه او را به مقوله مقاومت، بررسی کند.
خلاصه ماشینی:
"» (20,1987,olraH) بنابراین هدف شاعر و ادیب در ادبیات پایداری و رسالت آن،فقط نجاتملت و کشور خود نیست بلکه این ادبیات رسالتی جهانی دارد که عبارت است ازرساندن فریاد ملتهای مظلوم و ستمدیده به گوش جهانیان و ایجاد نوعی مقابلۀفراگیر جهانی در برابر ظلم و ستم موجود در جوامع بشری؛پس ادبیات پایداریدر حقیقت ادبی جهانی و دارای هدفی مشخص،یعنی نجات مظلومان جهان ازدست دژخیمان استعتمارگر است اما«آثاری که به عنوان ادبیات مقاومت نوشتهشدهاند،یا به وسیلۀ رزمندگانی به وجود آمدهاند که بعد از پایان جنگ،دردو رنج خویش و همنوعانشان را در قالب شعر،داستان و...
1-6-بارقههای ادبیات پایداری در شعر تفویق زیاد: همانگونه که گذشت،تفویق زیاد در زمرۀ شعرای ادبیات پایداری قراردارد و شعر او به خاطر گرایشهای بردوستانۀ شاعر در این حیطه،علاوه برجنبههای قومی و ملی،دارای ویژگیهای فراملی نیز هست،در این قسمت،بررسی شعر شاعر در دستور کار قرار گرفته و بارقههای ادب مقاومت در شعر ویمورد مطالعه و کنکاش واقع شده و این موضوعات به عناونی زیر تقسیم گردیدهاست: 1-1-6-مخالفت با سران ظلم و ستم توفیق زیاد به وجود آمدن برنامهریزی شدۀ حکومت صهیونیستی و حمایتانگلیس از آن،علیه ملت فلسطین و حقوق آنها را مشاهده کرد و دریافت کهاقدامات دیگری نیز برای از بین بردن مردم فلسطین در حال برنامهریزی است."