چکیده:
در سالهای اخیر، ارزیابی شرکتهای بیمه مورد توجه بسیاری از محققان قرار گرفته است. ارزیابی شرکتهای بیمه نقش مهمی در بهبود عملکرد آنها دارد. یکی از پرکاربردترین روشهای ارزیابی عملکرد، بهویژه در سالهای اخیر، تحلیل پوششی دادههاست. در این مقاله، تغییرات نرخ کارایی 5 شرکت بیمهای منتخب با توجه به عملکرد آنها در سالهای 1389 تا 1392، با استفاده از تحلیل پوششی دادهها همراه با تحلیل پنجرهای مورد بررسی قرار میگیرد. با توجه به جایگاه فرایندهای دومرحلهای در مطالعات اخیر و پیشرفت این نوع مدلها در سالهای اخیر، برای بررسی و ارزیابی شرکتهای بیمه از فرایندهای دومرحلهای استفاده شده است. مدل دومرحلهای مورد استفاده در این مطالعه، یکی از جدیدترین مدلهای دومرحلهای است که اشکالات مدلهای قبلی را برطرف کرده است. برای به دست آوردن اندازههای موجود در تحلیل پنجرهای از خروجیهای این مدل دومرحلهای استفاده شده است. نمرۀ کارایی مرحلۀ اول مربوط به عملکرد در بازاریابی خدمات بیمهای است و نمرۀ کارایی مرحلۀ دوم، سودآوری را نشان میدهد. نتایج به دست آمده نشان میدهند که در طی سالهای 1389 تا 1392، دلایل ناکارایی شرکتها به وجود ضعف در مرحلۀ دوم مربوط میشود، یعنی شرکتهای بیمه اغلب در مرحلۀ سودآوری ضعیف عمل میکنند. برای رفع این مشکل، شرکتهای بیمه باید بتوانند در جهتی گام بردارند که خود را به اندازههای میانی بهینهای که برای آنها در نظر گرفته میشود، برسانند. نتایج تحقیق نشان میدهد که در برخی از واحدها تفاوت زیادی بین اندازۀ میانی بهینۀ به دست آمده از مدل و اندازۀ میانی اولیه وجود دارد.
خلاصه ماشینی:
اندازهگیری کارایی شرکتهای بیمۀ منتخب با استفاده از مدلهای دومرحله ای همراه با تحلیل پنجرهای در تحلیل پوششی دادهها 1 تاریخ دریافت مقاله : ١٣٩٤/٠٦/٢٦ محمدرضا علیرضایی 2 تاریخ پذیرش مقاله :١٣٩٥/١٠/٠٦ زهرا چراغعلی 3 فاطمه رخشان چکیده در سالهای اخیر، ارزیابی شرکتهای بیمه مورد توجه بسیاری از محققان قرار گرفتـه اسـت .
با توجه به این مهم به سهولت میتوان دریافت که ناکارایی در صنعت بیمه نه تنها بر کیفیت سطوح زندگی تأثیرگذار خواهد بود، بلکه مانع بهبود کارایی در بخشهای اقتصادی نیز میشود و این امر به معنای عدم دسترسی به اهداف توسعۀ اقتصادی کشور است (کاظمی کسمایی، ١٣٨٣).
در این مقاله کارایی تکنیکی شرکتهای بیمۀ منتخب در ایران به کمک فرایندهای دومرحله ای طی دورة ١٣٨٩-١٣٩٢ بررسی شده است و ضمن اندازهگیری کارایی تکنیکی، عواملی که سبب ناکارایی شرکتها میشود نیز شناسایی و راهکارهای لازم جهت ارتقاء کارایی بیان میشود که با توجه به این راهکارها میتوانیم در جهت بهبود عملکرد شرکتهای بیمه عمل کنیم .
بخش ٤ که بخش اصلی و محوری مقاله است ، به بیان مدلی دومرحله ای میپردازد که با استفاده از آن و البته به کمک تحلیل پنجرهای میتوانیم علاوه بر محاسبۀ کارایی شرکتهای بیمه ، اندازههای میانی بهینه را نیز به دست آوریم .
پورکاظمی و همکاران (١٣٩٠) به بررسی کارایی تکنیکی و تخصیصی شرکتهای بیمه در صنعت بیمۀ کشور طی دورة ١٣٨٤-١٣٨٧ با استفاده از روش تحلیل پوششی دادهها پرداخته اند.
برای محاسبۀ کارایی و اندازههای میانی بهینه که از مدل ٣ و مدل ٤ به دست میآید، با توجه به اینکه تعداد DMU ها کم است ، برای افزایش تعداد آنها و حصول نتیجۀ بهتر از روش تحلیل پنجرهای استفاده شده است .