چکیده:
هدف اصلی پژوهش حاضر تعیین نقش تعدیل گر عزت نفس در تاثیر تعهد سازمانی و استرس شغلی بر عملکرد شغلی است. این تحقیق از جهت هدف، کاربردی و از نظر ماهیت، توصیفی و از حیث ارتباط بین متغیرهای پژوهش از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش، کلیه کارکنان اداره کل استاندارد اصفهان هستند که به تعداد 203 نفر گزارش گردید. از این تعداد 133 نفر به عنوان حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گرد آوری اطلاعات پرسشنامه های استاندارد تعهد سازمانی آلن و می یر (1990)، استرس شغلی کاهن و دیگران (1964)، عملکرد شغلی پاترسون (1990) و عزت نفس روزنبرگ (1965) بود. که روایی محتوایی آن به تایید استاد راهنما و تعدادی از متخصصین موضوعی رسید. همچنین پایایی پرسشنامه ها از طریق ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد که برای تمامی ابعاد آنها بالای 7/ 0 بود که نشان دهنده پایایی بالا است. تجزیه وتحلیل داده های پژوهش در دو سطح توصیفی با استفاده از آماره هایی همچون فراوانی، میانگین و انحراف معیار و سطح استنباطی با استفاده از روش معادلات ساختاری و تحلیل مسیر توسط نرم افزارهای «اس.پی.اس.اس» و «اسمارت پی.ال.اس» صورت پذیرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که عزت نفس نقش تعدیل گر در تاثیر تعهد سازمانی و استرس شغلی بر عملکرد شغلی کارکنان در اداره کل استاندارد استان اصفهان دارد. همچنین تعهد سازمانی تاثیر مثبت و معنادار و استرس شغلی تاثیر منفی و معناداری بر عملکرد شغلی دارند.
خلاصه ماشینی:
نتایج پژوهش نشان داد که عزت نفس ، نقش تعدیل گر در تأثیر تعهد سازمانی و استرس شغلی بر عملکرد شغلی کارکنان در اداره کل استاندارد استان اصفهان دارد.
درواقع پژوهش حاضر درپی پاسخ به این پرسش است که ، آیا عزت نفس میتواند نقش تعدیل گر در تأثیر دو متغیر تعهد سازمانی و استرس شغلی بر عملکرد شغلی کارکنان در اداره کل استاندارد استان اصفهان داشته باشد؟ پیشینه پژوهش بلقن آبادی و دیگران (١٣٩٦) در پژوهشی باعنوان «بررسی تأثیر استرس شغلی بر عملکرد شغلی شاغلین در کارکنان نیروگاه » به این نتیجه دست یافتند که بین استرس ناشی از محیط کار با عملکرد شغلی رابطه منفی و معناداری وجود دارد، بدین معنی که با افزایش استرس شغلی، عملکرد شغلی کاهش مییابد.
همان طور که در جدول مشاهده می شود با توجه به اینکه مقدار پی ولیو در سطح اطمینان ٩٥ درصد معنادار بوده و بنابراین فرضیه این پژوهش تأیید شده است ؛ با اطمینان ٩٥ درصد میتوان گفت که عزت نفس نقش تعدیل کنندگی در تأثیر تعهد سازمانی و استرس شغلی بر عملکرد شغلی را دارد.
همچنین یافته فرعی اول این پژوهش نشان داد که تعهد سازمانی بر عملکرد شغلی تاثیر مثبت و معناداری دارد که این یافته با یافته های فطانت فرد و شاهسوند (١٣٩٥) و کوین و دیگران (٢٠١٧) و فا و دیشپاندی (٢٠١٤) هم سو است .
در ادامه تبیین این موضوع میتوان گفت که متغیر تعدیل کننده (عزت نفس ) متغیری است که به صورت مستقیم بر جهت رابطه یا میزان رابطه متغیرهای پیش بین (تعهد سازمانی و استرس شغلی ) و ملاک (عملکرد شغلی ) میتواند موثر باشد.