چکیده:
این مقاله تعدادی از روندهایی را که در طی دو دهه گذشته بر حوزه مدیریت عمومی
تأثیرگذار بوده است مورد بررسی قرار میدهد. مفاهیم این روندها برای مدیریت
سازمانهای عمومی و روابط بین شهروندان و مقامات دولتی مورد توجه هستند. همچنین
مهارت و تواناییهای نوینی را که مورد نیاز کارگزاران بخش عمومی در آینده است آشکار
میسازد و مفهوم جدیدی را از رهبری که متفاوت با رهبری سنتی است مطرح مینماید.
خلاصه ماشینی:
عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور مقدمه این مقاله بعضی از شرایط و روندهایی که مدیران عمومی بر پایه آنها در آینده عمل خواهند نمود و برخی از حوزههای دانش، مهارت و رویکردهایی که نیاز به برخورداری از آنها وجود دارد و همچنین تعدادی از راههایی که مدیران عمومی ممکن است برای رسیدن به آن در آینده طی کنند، مورد کند و کاو قرار میدهد.
این روندهای در حال پیدایش، سلسله مراتب مدیریت عمومی را دچار تحول کرده است، یعنی دو رویکرد (درون به برون)[1] و (وارونه)[2] را به عنوان دو رهنمود فراروی سلسله مراتب سنتی (بالا به پایین) قرار داده است.
رویکرد درون به برون در گذشته مدیریت عمومی به طور گسترده توجه به درون نظام اداری داشته، اما اکنون ضرورت توجه به برون در این نظام به ویژه شهروندان و شهروندی بیش از پیش اهمیت یافته است (آسبورن[5]، 1992، ص 62 - 56) در حال حاضر توجه به شهروند یک گذار دو سویه بین دولت و شهروندان را ایجاد نموده، که از یک سو مردمی که نقش شهروند را دارند باید مسئولیتهای فردی را برای آنچه که در همسایگی یا اجتماعشان رخ میدهد، را بپذیرند و از طرف دیگر (تا حدی که _____________________________________ 1.
مدیران و کارگزاران دولتی تنها نباید به گفتن جملات وعده آمیز و کلماتی از قبیل «آری» و یا «نه» درباره ارائه خدمات عمومی اکتفا کنند، بلکه باید خواستار مشارکت عموم شهروندان با دولت برای تحقق خواستههای خود باشند.
National Civic Review 84 (Summer / Fall) 3( Cleveland , Harland (1985).
National Civic Review 87 (Summer / Fall) 5( Denhardt , Robert B.