خلاصة:
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی برنامه آموزش تابآوری روانشناختی بر اسنادهای علّی و راهبردهای نظمبخشی شناختی هیجان در دانشجویان انجام شد. در این پژوهش تمامتجربی با طرح پیشآزمون ـ پسآزمون با گروه کنترل و همراه با پیگیری، 60 دانشجو در دو گروه آزمایش (30 نفر) و کنترل (30 نفر) قبل و بعد از آموزش به پرسشنامه سبک اسنادی (ASQ، پیترسون، سیمل، بییر، آبرامسون، متالسکی و سلیگمن، 1982) و نسخة کوتاه پرسشنامة نظمدهی شناختی هیجان (CERQ-SF؛ گارنفسکی، کرایج و اسپینهاون، 2001) پاسخ دادند. از طریق 10 جلسه و هر جلسه یک ساعت، برنامه آموزش آموزش تابآوری روانشناختی به شیوه گروهی برای گروه آزمایش اجرا شد. نتایج روش آماری تحلیل کواریانس چندمتغیری نشان داد که در کوتاهمدت و بلندمدت برنامه آموزش تابآوری روانشناختی در افزایش میزان اسنادهای علّی مثبت و راهبردهای انطباقی مقابلة شناختی و در کاهش اسنادهای علّی منفی و راهبردهای غیرانطباقی مقابلة شناختی دانشجویان موثر بود. در مجموع، نتایج مطالعة حاضر نشان میدهد که برنامة آموزش تابآوری روانشناختی از طریق تقویت راهبردهای تفکر مثبت، راهبردهای انطباقی مدیریت هیجان و همچنین پربارسازی مهارت-های رابطة بین فردی، در تحقق ایدة ایمنسازی روانی فراگیران به طور تجربی موثر واقع میشود.
The purpose of this study was to examine the effectiveness of the Psychological Resilience Training Program on university students ‘causal attribution styles, cognitive emotion regulation strategies, health behaviors and psychological well-being. In this true-experimental study with pretest-posttest control-group design in company with follow up stage, 60 students in experimental (30 students) and control (30 students) groups responded to the Attributional Style Questionnaire (ASQ) and the Cognitive Emotion Regulation Questionnaire (CERQ). The experimental group received 10 Psychological Resilience Training Program sessions (2 hours a session). The results statistical procedure of multivariate covariance analysis indicated that Psychological Resilience Training Program was effective in increasing positive causal attributions, adaptive cognitive emotion regulation strategies, health behaviors and scales of psychological well-being and in decreasing negative causal attributions and non-adaptive cognitive emotion regulation strategies in short term and long term. These findings suggest that Psychological Resilience Training Program by reducing or eliminating stressors, tolerating or adjusting to negative events or realities, maintaining a positive self-image, maintaining emotional equilibrium and continuing satisfying relationships with others could result in mental immunization in students.
ملخص الجهاز:
یافته های روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد که در کوتاه مدت و بلندمدت برنامه آموزش تاب آوری روان شناختی در افزایش میزان اسنادهای علّی مثبت و راهبردهای انطباقی مقابلۀ شناختی و در کاهش اسنادهای علّی منفی و راهبردهای غیرانطباقی مقابلۀ شناختی دانشجویان مؤثر بود.
درمجموع ، نتایج مطالعۀ حاضر نشان داد که برنامۀ آموزش تاب آوری روان شناختی از طریق تقویت راهبردهای تفکر مثبت ، راهبردهای انطباقی مدیریت هیجان و همچنین پربارسازی مهارت های رابطۀ بین فردی، در تحقق ایدٔە ایمن سازی روانی فراگیران به طور تجربی مؤثر واقع میشود.
نتایج مطالعۀ استینهارت و دالبیر١ (٢٠٠٨) نیز نشان داد که برنامۀ آموزش تاب آوری در افزایش انعطاف پذیری، راهبردهای مقابله انطباقی و برخی عوامل و منابع محافظتی دیگر مانند خوش بینی، عاطفه مثبت و عزت نفس دانشجویان و همچنین در کاهش راهبردهای غیرانطباقی و نشانه های افسردگی، عاطفه منفی، تنیدگی ادراک شده آن ها مؤثر بود.
Emotion Cognition Regulation Questionnaire (ECRQ) (به تصویر صفحه مراجعه شود) یافته ها جدول ٢ مقادیر میانگین و انحراف معیار مرتبط با راهبردهای مقابله ای را در گروه های آزمایش و کنترل در کوتاه مدت و بلندمدت نشان میدهد.
درمجموع ، نتایج روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد که در کوتاه مدت و بلندمدت برنامه آموزش تاب آوری روان شناختی در افزایش نمرٔە اسنادهای علّی مثبت و راهبردهای سازش یافته مقابله و در کاهش نمرٔە اسنادهای علّی منفی و راهبردهای سازش نایافته مقابله مؤثر بود.
Journal of Applied Psychology, 8 (30), 85-105 [In Persian] Martin, A.
Effectiveness of the Attributional Retraining Program on cognitive emotion regulation strategies and academic resilience among university students.