خلاصة:
هدف این پژوهش بررسی تاثیر آزمون سازی مشارکتی بر یادگیری دانش آموزان ایرانی در درس زبان انگلیسی و چگونگی برداشت آن ها از این شیوه اطلاعاتی و دیدگاهشان نسبت به آن است. شرکت کنندگان این تحقیق دانش آموزان دختر سال اول دبیرستان شهر ری بودند که برای هم سطح سازی آن ها آزمون بسندگی اجرا شد. از میان90 دانش آموز، 60 دانش آموز هم سطح انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و شاهد قرار داده شدند. هر دو گروه در طول دوره آموزش یکسانی دیدند، با این تفاوت که دانش آموزان گروه آزمایش به صورت همیاری آزمون سازی نیمی از سوال های امتحانی خود را طرح کردند. برای مقایسه دو گروه و اطمینان از پایایی و روایی محتوای آزمون، قبل از اجرای آزمون معلم ساخته، این آزمون برای گروه دیگری که هم سطح دو گروه آزمایش و شاهد بود اجرا شد. پس از اطمینان یافتن از مناسب بودن سوال ها، آزمون معلم ساخته برای دو گروه آزمایش و شاهد اجرا و نتایج بررسی شد. یافته ها نشان دادند که از نظر آماری میان دانش دستور زبان (گرامری) دانش آموزان دو گروه تفاوت معناداری وجود دارد. دیدگاه دانش آموزان گروه آزمایش درباره آزمون سازی مشارکتی، دو هفته بعد از اجرای آزمون، با استفاده از پرسشنامه معتبری که محقق تهیه کرده بود بررسی شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از مجذور کای تجزیه و تحلیل شد. نتایج واکنش مثبت دانش آموزان گروه آزمایش را به شیوه آزمون سازی مشارکتی نشان داد. برای آشنایی بیشتر با آرای دانش آموزان گروه آزمایش درباره مشارکت آن ها در طرح سوال های امتحانی خود، با 12 دانش آموز مصاحبه شد که نتایج حاکی از رضایتشان بود و همگی خواستند که این شیوه در مقاطع بالاتر نیز اجرا شود. ذکر این نکته لازم است که این مقاله برگرفته از طرح پژوهشی ای است که در سال 1386 برای سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی اجرا شده است.