Abstract:
هدفازانجامپژوهشحاضر،بررسیتأثیرششهفتهتمرینقدرتیبردرد غیر ویژةگردنی -شانهایزنانفرشبافبود. آزمودنیها،شامل20زن با میانگین سن 2/0±24/29 سال، وزن 6/1±74 کیلوگرم و سابقة کار 3/±2/7 سال بودند که شدت درد گردنی-شانهای ناشی از کار آنها در آغاز برنامه سه و بالاتر بود. آنها به طور تصادفی در دو گروه 10نفرة کنترل و تجربی قرار گرفتند. پژوهش از نوع مطالعات نیمهتجربی با طرح پیشآزمون و پسآزمون بود و شدت تظاهرات درد ناحیة گردنی- شانهای آزمودنیهای دو گروه به وسیلة مقیاس ارزشگذاری عددی درد (9-0) ارزیابی گردید. کار تجربی که به شکل انجام تمرینات قدرتی ویژة ناحیة شانه و گردن بود سه جلسه در هفته، هر جلسه 45 دقیقه به مدت شش هفته اجرا شد.عملیات آماری از طریق آمار توصیفی و تی مستقل و همبسته انجام گرفت. در پایان برنامه نتایج آزمون تی همبسته بر کاهش 2/0±8/3 درجهایدرد (در مقیاس ارزشگذاری عددی) گروه تجربی در پسآزمون دلالت داشتند )05/0>(p. همچنین براساس نتایج آزمون تیمستقل، درد گروه تجربی در پایان کار تجربی، 65/0 ± 2/3 درجه کمتر از درد گروه کنترل بود )05/0 .(p
Machine summary:
"در پژوهش حاضر، پژوهشگران از طریق بررسی تأثیر شش هفته تمرین قدرتی ویژه بر درد گردنی-شانه ای زنان فرش باف در پی جستجوی برنامه های تمرینی مناسب برای رفع یا کاهش درد این نواحی هستند.
با توجه به این که پژوهش های گذشته تأثیر تمرینات بر کاهش مشکلات عضلانی-اسکلتی ناشی از کار را اغلب بر روی کارمندان مشاغل صنعتی و اداری بررسیکرده اند و تا به حال پژوهشی در زمینۀ اثربخشی تمرینات بر فرش بافان انجام نشده است ، نتایج این پژوهش با پژوهش هایی مورد مقایسه قرار می - گیرد که روی سایر گروه های شغلی انجام شده است و وجه تشابه آنها دردهای عضلانی-اسکلتی ناشی از کار در نواحی گردنی-شانه ای است .
(23) آندرسن و همکاران (٢٠١٢) که اثر تکرار و مدت تمرینات قدرتی را در کاهش درد گردنی - شانه ای کارمندان اداره (٢٥٦=n) بررسیکردند طی ٢٠ هفته تمرین ، هفته ای یک ساعت ، کاهش درد ٤٧ تا ٦١ درصدی را طی این دوره نشان دادند (١٨) که نتیجۀ حاصل شده با نتایج بهبود ٥٤ درصدی پژوهش ما روی فرش بافان همخوانی دارد.
نتایج پژوهش آندرسن و همکاران ١ (٢٠٠٨) که کاهش ٧٩ درصدی درد گردنی-شانه ای را بعد از اجرای تمرینات قدرتی گزارش دادند، تأثیر بیشتر این تمرینات را نسبت به مطالعۀ ما نشان - میدهد که این اثرگذاری بیشتر، احتمالا به دلیل بالا بودن مدت تمرین آن ها (١٠ هفته تمرین در مقابل شش هفته تمرین پژوهش حاضر) است (٢٤)."