Abstract:
مولانا محمّد طالب جاجرمی از شاعران ناشناخته فارسیگوی در قرن نهم هجری است که در تاریخ ادبیاتهای نوین، سخنی از او در میان نیامده است. وی که بیش از سی سال از عمر خود را در شیراز گذرانیده گاه به مدح حاکمان فارس و گاه به ذکر عشق معشوقان زمینی، و زمانی به محبوب آسمانی پرداخته است. در این پژوهش سعی شده با وجود گمنامی شاعر مذکور، به این سوال پاسخ داده شود که: طالب جاجرمی کیست؟ شیوه و سبک شعری او چگونه است؟ به زبانی دیگر، زندگی، احوال و آثار او در تذکرهها و کتب تاریخی واکاوی شده و ویژگیهای ساختاری و ادبی اشعار بازمانده از طالب جاجرمی، ممدوحان او و میزان تاثیر پذیری از شعرای گذشته، بسامدهای موضوعی، سبک شعری و ساختار زبانی وی، در تنها نسخه خطی موجود مورد بررسی قرار گرفته است.
Machine summary:
مقدمه مولانا طالب جاجرمی از شـاعران ناشـناختۀ فارسـیگوی شـیراز،در قرن نهم هجری اسـت که تاکنون اشعار و غزلیات وی چاپ و منتشر نشده و تحقیق جامعی در مورد زندگی و آثار او نیز انجام نپذیرفته ، به همین سـبب کاملا گمنام و ناشـناخته مانده است و با وجود آنکه تذکره نویسان از او به نیکی و بزرگی یـاد کردهانـد ولی در میان تاریخ ادبیاتهای فارســـی ، تنها در تاریخ ادبیات «ســـعید نفیسـی »به ذکر نامیقناعت شده است .
دولتشـاه سمرقندی در تذکره الشعرا از او به نیکی یاد میکند و مینویسد:«او غزل را نیکو میگوید و از کدخدازادگان جاجرم بوده و شـاگرد شیخ آذری [فخرالدین حمزه بن علی ملک اسفراینی مشهور به آذری طوسـی شـاعر و عارف شـیعی (٧٨٤-٨٦٦ هق )] اسـت و او در اول حال سفر اختیار کرد و در دارالملک فارس شـهرت کلی یافت و در جواب ســعدی اشـعار دارد و غزل شــیخ را که مطلعش این است : دیده از دیدار خوبان برگرفتن مشـــکل اســـت هر که ما را این نصیحت میکند بیحاصل است طالب جواب میگوید: PDF created with pdfFactory trial version www.