Abstract:
امنیت غذایی به معنای دسترسی مستمر تمام مردم یک جامعه در تمام اوقات به غذایی کافی به منظور یک زندگی سالم و فعال است. تحولات اقلیمی و جمعیتی ایران در کنار شرایط حاکم بر دنیا باعث شده است کهبرقراری امنیت غذاییدر برنامههای توسعه و سند چشم انداز کشور مورد توجه قرار گیرد. در این راستا در مطالعهی امنیت غذایی در ده سال آینده (97-1388) بر پایهی تغییرات در منابع تولید و سیاستهای تجاری (وارداتی) پیشبینی شده است. توابع تولید و تقاضای واردات تولیدات گیاهی با استفاده از اطلاعات سری زمانی دورهی 87-1360 برآورد گردیده و وضعیت دستیابی گروههای مختلف به مواد و انرژی غذایی با برآورد تابع مصرف در آینده ارزیابی شده است. نتایج مطالعه نشان داد در صورتی که منابع تولید به صورت نامطلوب مورد استفاده قرار گیرد، وضعیت تولید و عرضهی سرانهی مواد غذایی نسبت به سال پایه کاهش خواهد یافت. اما استفادهی مناسب و بهینه از منابع تولید باعث میشود که بخش کشاورزی در آینده به تنهایی و بدون نیاز به واردات قادر به تامین امنیت غذایی جامعه باشد. بررسی توزیع مواد غذایی و انرژی نیز نشان داد وضعیت توزیع مواد غذایی و انرژی مناسب نیست و دهکهای اول تا پنجم کمتر از متوسط کشوری مواد غذایی و انرژی مصرف میکنند. در حالی که سهم دهکهای هشتم تا دهم بیش از متوسط کشوری است.
Food security means access to all people, a society consistently at all times to enough food for an active and healthy life. Climate change and demographic conditions in addition to prevailing along the world has caused the irritability that food security in developing plans and visions of the country considered. In this regard, the study of food security in the next ten years (2009-2019) based on changes in resource production and trade policies (import) are predicted. Production and import demand functions of plant products were estimated applying time series data of 1981-2008 and the status of different groups’ access to the materials and energy estimate food consumption was assessed in the future. The result showed that per capita food production and supply to the base year will be reduced if the production resources to be used are in undesirable status. But appropriate and optimal use of resources makes the production of agricultural sector in the future alone and without the need to import food security community. Furthermore, the distributions of food and energy situation have not been appropriate and the first to fifth deciles of income groups, consume food and energy less than that of the national average, while the share of eighth to tenth deciles exceeds the country's average level.
Machine summary:
توابع تولید و تقاضای واردات تولیدات گیاهی با استفاده از اطلاعات سری زمانی دوره ی ٨٧-١٣٦٠ برآورد گردیده و وضعیت دست یابی گروه های مختلف به مواد و انرژی غذایی با برآورد تابع مصرف در آینده ارزیابی شده است .
) برای شبیه سازی امنیت غذایی کشور در ١٠ سال آینده بر اساس توابع برآورد شده و با توجه به این که نزدیک به ٩٠% کالری مورد نیاز کشور از منابع گیاهی تامین می گردد، تابع تولید بخش کشاورزی (زراعت و باغبانی ) و تابع تقاضای واردات تولیدات گیاهی برآورد گردید و آن گاه با به دست آوردن پارامترهای لازم و تحت این فرض که ضرایب در طول دوره ی شبیه سازی ثابت خواهد بود با ایجاد تغییرات لازم در مقادیر نهاده های تولیدی و تحت فرض هایی مانند محدود شدن و آزادسازی تدریجی واردات ، موجودی غذا از منابع گیاهی محاسبه ، و با افزودن موجودی غذای حیوانی ، کل موجودی غذا محاسبه شد.
وضعیت توزیع غذای عرضه شده میان دهک های مختلف درآمدی (کیلوگرم /نفر در سال ) (به تصویر صفحه رجوع شود) ماخذ: یافته های تحقیق متوسط انرژی سرانه ی در-دست رس جامعه تحت سناریوهای مختلف عرضه (جدول ٤) نشان می دهد که تحت سناریوی نخست (AE)، عرضه ی انرژی سرانه در اختیار نسبت به سال پایه در دوره ی پیش بینی (به جز سال ١٣٨٨) کاهش خواهد یافت ، و روند کاهشی انرژی سرانه ی در دست رس در دو سال پایانی دوره نسبت به سرانه ی مطلوب در دست رس نیز کم تر خواهد شد.