Abstract:
شناسایی و ارزیابی مولفههای طراحی آموزشی انواع آموزش الکترونیکی، گامی در جهت بهبود و ارتقای وضعیت سیستمهای آموزشی میباشد. لذا هدف از انجام این پژوهش ارزیابی دورههای آموزش الکترونیک بر پایه عناصر طراحی آموزشیAddie در آموزش عالی انجام گردید. روش پژوهش، توصیفی از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه موسسات آموزش عالی شهر اصفهان میباشد که از بین آنها دانشگاه علوم پزشکی در نیمسال اول تحصیلی 1399-1398 مورد بررسی قرار گرفت، حجم نمونه با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای، تعداد222 نفر از دانشجویان دانشکده پزشکی و دندانپزشکی انتخاب گردید. ابزار اندازهگیری، پرسشنامه محقق ساخته 30 سوالی با ضریب آلفای کرونباخ 7/94 بود. جهت تحلیل دادهها از نرم افزار SPSS23 در سطح آمار توصیفی از میانگین و انحراف معیار و در سطح آمار استنباطی از آزمونهای t تک نمونهای و t وابسته استفاده شد. یافتههای پژوهش نشان داد که میزان مطلوبیت دورههای آموزش الکترونیک (ترکیبی غیر همزمان) بر پایه عناصر طراحی آموزشیAddie در ابعاد تحلیل، طراحی، توسعه، اجرا و ارزشیابی با سطح معناداری (05/0p>) بیشتر از سطح متوسط ارزیابی گردید و این میزان مطلوبیت در جلسات آموزشی الکترونیکی و حضوری تفاوت معناداری رانشان داد، همچنین میزان مطلوبیت جلسات حضوری و الکترونیکی در ابعاد تحلیل، توسعه و اجرا به صورت یکسان اما در ابعاد طراحی و ارزشیابی مطلوبیت جلسات حضوری از جلسات الکترونیکی فراتر بیان شده است.
Machine summary:
جامعه آماری پژوهش شامل کلیه موسسات آموزش عالی شهر اصفهان میباشد که از بین آنها دانشگاه علوم پزشکی در نیمسال اول تحصیلی 1399-1398 مورد بررسی قرار گرفت، حجم نمونه با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای، تعداد222 نفر از دانشجویان دانشکده پزشکی و دندانپزشکی انتخاب گردید.
یافتههای پژوهش نشان داد که میزان مطلوبیت دورههای آموزش الکترونیک (ترکیبی غیر همزمان) بر پایه عناصر طراحی آموزشیAddie در ابعاد تحلیل، طراحی، توسعه، اجرا و ارزشیابی با سطح معناداری (05/0p>) بیشتر از سطح متوسط ارزیابی گردید و این میزان مطلوبیت در جلسات آموزشی الکترونیکی و حضوری تفاوت معناداری رانشان داد، همچنین میزان مطلوبیت جلسات حضوری و الکترونیکی در ابعاد تحلیل، توسعه و اجرا به صورت یکسان اما در ابعاد طراحی و ارزشیابی مطلوبیت جلسات حضوری از جلسات الکترونیکی فراتر بیان شده است.
در این پژوهش سعی شد 5 عنصر (تحلیل، طراحی، توسعه، اجرا و ارزشیابی)تشکیل دهنده الگوی ادی که الگوی عمومی طراحی آموزشی سیستمی است در آموزش الکترونیکی (ترکیبی غیر همزمان) دانشگاه علوم پزشکی شهر اصفهان ارزیابی شود.
در این پژوهش سعی شد 5 عنصر (تحلیل، طراحی، توسعه، اجرا و ارزشیابی)تشکیل دهنده الگوی ادی که الگوی عمومی طراحی آموزشی سیستمی است در آموزش الکترونیکی (ترکیبی غیر همزمان) دانشگاه علوم پزشکی شهر اصفهان ارزیابی شود.
در ارتباط با سوال فرعی اول نتایج نشان داد که میزان مطلوبیت دورههای آموزشی الکترونیکی (ترکیبی) در بعد تحلیل، بیشتر از سطح متوسط میباشدکه با نتایج پژوهش دارک و همکاران (2016) همخوانی دارد اما از این نظر که ارزیابی عنصر تحلیل به تفکیک جلسات حضوری و الکترونیکی در چه وضعیتی بوده است با هیچ یک از پژوهش های انجام گرفته همخوانی ندارد.