Abstract:
جنگ داخلی سوریه به انواعی از روابط نیابتی شکل داد که دربرگیرنده مجموعهای از اهداف و ماموریتهای همپوشان و در عین حال، متعارض مخالفان و همپیمانان بود. بنابراین، روابط نیابتی در جنگ داخلی سوریه به یک مسئله پر چالش با ابعاد مختلف تبدیل شد که شناخت الگوهای برآمده از آن، مهم به نظر میرسد. براین اساس، مقاله پیشرو تلاش دارد به این سوالات پاسخ دهد که روند شکلگیری و توسعه روابط نیابتی در جنگ داخلی سوریه، از چه الگوهایی پیروی کرده و چه تاثیری در تحقق یا عدم تحقق اهداف طرفین مناقشه داشته است.
این مقاله بر این فرضیه استوار است که الگوی روابط نیابتی نظام سوریه و حامیان آن، بهدلیل برخورداری از شاخص حمایت ثانویه (اعزام نیروی نظامی مستقیم و پشتیبانی هوایی)، متفاوت از الگوی روابط نیابتی شورشیان سوریه و حامیان آنها بوده و شرایط عدم تحقق اهداف آنان را فراهم کرده است.
در مقاله پیش رو تلاش شده است تا با استفاده از روش تجزیه و تحلیل روند تاریخی، الگوهای حاکم بر روابط نیابتی در جنگ داخلی سوریه یا الگوهای برآمده از آن استخراج شوند. هدف از این پژوهش، سنجش کارایی سیاستگذاریها و نمایان ساختن مشکلات در حال ایجاد، پیرامون موضوع پژوهش است.
The Syrian civil war formed a variety of proxy relations that included
a set of overlapping goals and missions, as well as conflicting
opposition and allies. Thus, proxy relations in the Syrian civil war
became a challenging issue by various dimensions, and it is important
to recognize the patterns that emerge from it. Accordingly, the present
article seeks to answer the questions of what patterns the process of
formation and development of proxy relations in the Syrian civil war
has followed and what effect it has had on the realization or nonrealization
of the goals of the conflicting parties.
This article is based on the hypothesis that the pattern of proxy
relations between the Syrian regime and its supporters, due to the
secondary support index (direct military deployment and air
support) is different from the pattern of proxy relations between the
Syrian rebels and has provided their supporters and the conditions
for not achieving their goals..
In this article, an attempt has been made to extract the patterns
governing proxy relations in the Syrian civil war, or the patterns
derived from it, by using the method of historical trend analysis.
The purpose of this study is to measure the effectiveness of policies
and highlight the emerging problems around the research topic.
Machine summary:
University Honors ـ نیاز به یک رابطه مستقیم مبتنی بر همکاری؛ ـ وجود یک دشمن مشترک برای حامی و نایب؛ ـ حفظ روابط میان حامی و نیروی نایب در طول زمان (Youra, 2014:10): «میهایی کاتلین کرویسو» 1 و همکارانش در یکی از پروژههای برنامه «اوپسالا» به این نتیجه دست یافتند که مناقشه نظامی ممکن است به سازماندهی یک یا چند «زوج نیابتی» 2 بینجامد و شامل ماتریسی از روابط بازیگران دولتی و غیردولتی باشد که در هریک از آنها، جای حامی و نایب تغییر یابد.
سطح پشتیبانی حامیان شورشیان سوری براساس معیارهای برنامه اوپسالا {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} (آزاد (الف)، 1397: 370) الگوی حمایت نیابتی از نظام سوریه حکومت سوریه بعد از آغاز بحران داخلی، از جمهوری اسلامی ایران برای مهار آشوب کمک خواست و بر همین اساس از سال 2011، مستشاران ایرانی از نهاد نیروی انتظامی برای کمک به مهار غیرنظامی آشوب در سوریه وارد این کشور شدند.
جدول7ـ سطح پشتیبانی بازیگران دولتی حامی نظام سوریه براساس معیارهای برنامه اوپسالا {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} (آزاد (الف)، 1397: 370) یک چالش نظری در روند بررسی انطباقی، تعیین تکلیف جایگاه همپیمانان ایران و روسیه در ادبیات روابط نیابتی است.
0. pdf Craig, Dylan (2012), Proxy War by African States 1950-2010, faculty of the school of international service of American university.
913542 Hashemi, Seyed Abbas, Sahrapeyma, Mostafa (2018), Proxy war and US's smart power strategy (the case of Syria, 2011-2016), The Quarterly Journal of Political Studies of Islamic World, Vol. 6, NO.
pdf -Ulmer, Beate (2013), Arabellion: Geopolitical Proxy Wars and New Constellations of East and West in Syria.
(2018), Proxy Wars in Syria and a New Balance Of Power in the Middle East.