Abstract:
توانمندی رقابتی مدیران از جمله راهبردهای بقای سازمان و افزایش عملکرد آن میباشد. از این رو هدف
پژوهش حاضر شناسایی و سطح بندی عوامل موثر بر توانمندی رقابتی مدیران بود. بر اساس مطالعه پیشینه
پژوهش ١٤ عامل شناسایی گردید. به منظور غربال این عوامل از تکنیک دلفی فازی و با استفاده از نظرات
٣٠ خبره استفاده گردید. مشارکت کنندگان در این بخش شامل خبرگان نظری دارای مدرک تحصیلی
دکتری رشته مدیریت دولتی و خبرگان تجربی دارای سابقه مدیریتی در شهرداریهای استان گلستان بودند
که به روش هدفمند انتخاب گردیدند. سپس از طریق مدل سازی ساختاری-تفسیر این عوامل سطح بندی
شدند. طبق یافته های پژوهش تفویض اختیار در سطح اول ، سبک مدیریت در سطح دوم ، مشارکت در
تصمیم گیری در سطح سوم ، اعتماد به نفس ، سرمایه اجتماعی و ارتباطات اثربخش در سطح چهارم ،
ریسک پذیری در سطح پنجم ، هوش اخلاقی، آموزش و مهارت های مدیریتی در سطح ششم ،
خودکارآمدی در سطح هفتم و فرهنگ سازمانی، تعهد شغلی و اشتراکگذاری دانش در سطح هشتم قرار
گرفتند. به این معنا که از میان این عامل ، سطح اول بیشترین تاثیر و عوامل سطح هشتم کم ترین اثر را بر
توانمندی رقابتی مدیران دارند. لذا پیشنهاد میگردد فرصت های همکاری کارکنان با مدیران برای حل
مشکلات ایجاد شود و سطح بالاتری از مسئولیت به افراد برای انجام شغل محول گردد.
Machine summary:
سطح بندي عوامل مؤثر بر توانمندي رقابتي مديران عوامل اختصار امتياز قدرت امتياز ميزان خالص سطح نفوذ وابستگي امتياز اشتراکگذاري دانش A١ ١٢ ٦ ٦ ٨ هوش اخلاقي A٢ ١١ ٩ ٢ ٦ فرهنگ سازماني A٣ ١٠ ٤ ٦ ٨ آموزش A٤ ١٢ ١٠ ٢ ٦ تعهد شغلي A٥ ١٣ ٧ ٦ ٨ خودکارآمدي A٦ ١٣ ٨ ٥ ٧ مهارت هاي مديريتي A٧ ٨ ٦ ٢ ٦ ارتباطات اثربخش A٨ ٩ ١٢ ٣- ٤ سرمايه اجتماعي A٩ ٨ ١١ ٣- ٤ سبک مديريت A١٠ ٥ ١١ ٦- ٢ مشارکت در تصميم گيري A١١ ٩ ١٣ ٤- ٣ ريسک پذيري A١٢ ١٠ ١١ ١- ٥ اعتماد به نفس A١٣ ١٠ ١٣ ٣- ٤ تفويض اختيار A١٤ ١ ١٤ ١٣- ١ همانطور که مشاهده ميشود اولين سطح تفويض اختيار (A١٤) ميباشد که به دليل کسب کمترين امتياز خالص به عنوان اولين سطح شناسايي شده است .