Abstract:
انسانها در طول تاریخ همواره نسبت به امور دینی کنجکاو بودهاند و به همین دلیل،
تحقیقات گوناگونی در ابعاد مختلف دین صورت گرفته است. امروزه ما شاهد تحولی اساسی
در پاسخ به شبهات دینی در محافل علمی مغرب زمین هستیم. پژوهشهای اخیر نشانگر این
است که دین از قدیمیترین باورهای بشر بوده و اعتقادات دینی در هیچ دورهای از تاریخ بشر
از بین نرفته است. تصریح دانشمندان و مورخان بزرگ بر این امر مهم و تأکید قرآن کریم بر
اصل "فطرت" در تشریح آیین یکتاپرستی دلیلی بر این مدعاست. هدف از مباحث دینی
"ایجاد" اعتقاد به خدا و دین در انسان نیست بلکه هدف اساسی و نهایی "فربهی گوهر جان"،
توجه عمیق انسان به خدا و دین و تعمیق بینش مذهبی در جوامع بشری است. از این رو این
پرسش، بجا و منطقی خواهد بود که چگونه میتوان در جامعه "علم" را به "ایمان" و سپس به
"عمل" تبدیل، و "دین فهمی" را منتهی به "دینباوری" کرد.
در این مقاله، موانع و رویکردهای عملی به این موضوع از جنبههای مختلف به شرح ذیل
مورد بحث و بررسی قرار گرفته است:
1ـ کشف علل و عوامل ضعف و سستی ایمان و گرایشهای دینی در عصر جدید 2ـ توجه
به تفاوتها در رشد استعدادهای ذهنی و روانی و اطلاعات و تجربیات و موقعیتهای اجتماعی
و فرهنگی 3ـ قدرت پاسخگویی معقول و منطقی دستاندرکاران تعلیم و تربیت دینی به
پرسشهای دینی 4ـ توجه به ادبیات خاص دین 5ـ پرورش همهجانبه ابعاد وجودی انسان
6ـ تلفیق علم و عمل 7ـ تصحیح و توضیح مفاهیم و عقاید دینی و ارائه نظام منسجم توحیدی
8ـ دفع نظریات معارض.
Machine summary:
"در این مقاله، موانع و رویکردهای عملی به این موضوع از جنبههای مختلف به شرح ذیل مورد بحث و بررسی قرار گرفته است: 1ـ کشف علل و عوامل ضعف و سستی ایمان و گرایشهای دینی در عصر جدید 2ـ توجه به تفاوتها در رشد استعدادهای ذهنی و روانی و اطلاعات و تجربیات و موقعیتهای اجتماعی و فرهنگی 3ـ قدرت پاسخگویی معقول و منطقی دستاندرکاران تعلیم و تربیت دینی به پرسشهای دینی 4ـ توجه به ادبیات خاص دین 5ـ پرورش همهجانبه ابعاد وجودی انسان 6ـ تلفیق علم و عمل 7ـ تصحیح و توضیح مفاهیم و عقاید دینی و ارائه نظام منسجم توحیدی 8ـ دفع نظریات معارض.
(73) پند فعلی خلق را جذابتر که رسد در جان هر با گوش و کر اندر آن وهم امیری کم بود در حشم تأثیر آن محکم بود (74) فرایند "همانندسازی" در روانشناسی ـ که همان روش سرمشقگیری یا الگودهی در متون دینی است ـ به «فرایندی ناهشیار اطلاق میشود که فرد طی آن ویژگیهای (نگرشها، الگوهای رفتاری، هیجانها) فرد دیگری را برای خود سرمشق قرار میدهد و چیزی فراتر از تقلید صرف است».
ور بگویی شکل استفسار گو با شهنشاهان تو مسکینوار گو (83) ثالثا براساس سخن مشهور «تعرف الاشیاء باضدادها» و نیز با توجه به اینکه تبیین درست و روشن بطلان هر اندیشه غیردینی کمک مؤثری برای اثبات حقانیت اندیشههای دینی خواهد بود، لازم است مباحث و اندیشههای جدید به طور روشن تجزیه و تحلیل و مورد بحث و نقد قرار گیرد."