Abstract:
سازمان امنیت و همکاری در اروپا یکی از نهادهای موفق در عرصه همکاری های منطقه ای به شمار می رود که طی چهار دهه گذشته توانسته است با کسب تجربیات مهم ، فراز و نشیب های زیادی را پشت سر گذارده و به کامیابی های نسبی در حصول به اهدافش دست یابد . با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سابق چگونگی تعامل و همکاری با جمهوری های مستقل تازه تاسیس در دستور کار سازمان امنیت و همکاری اروپا قرار گرفت . این مقاله تلاش دارد تا با مرور اجمالی تاریخچه این سازمان به توضیح عملکرد این سازمان بویژه در دهه گذشته پرداخته ، و سپس ضمن تجزیه و تحلیل اهداف دراز مدت آن به ارزیابی نقش این سازمان در کشورهای منطقه اوراسیا بپردازد .
Machine summary:
"-با عنایت به ویژگیهای فوق الذکر بود که سازمان همکاری امنیت و اروپا محورهای زیر را به عنوان مهمترین اهداف خود در منطقه آسیای مرکزی و قفقاز تعریف نمود: -تغییر ساختارهای سیاسی ناکارآمد سابق؛ -تأسیس زیرساختهای جدید و مطابق با نیازهای قرن 12؛ -اصلاح سیستم بروکراسی به ارث رسیده از شوروی سابق؛ -کمک به انجام اصلاحات اجتماعی و اقتصادی در کشورهای منطقه به منظور تسهیل و کم هزینه ساخته بپروسه انتقال.
برای این منظور دنبال نمودن و تمرکز بر محورهای ذیل از سوی سازمان امنیت و همکاری اروپا ضروری بنظر میرسد: -تخصیص بودجه بیشتر برای کار در منطقه و فراهم آوردن زمینههای جذب مؤثر این بودجه در کشورهای مقصد؛ -اعزام بیشتر هیئتهای دیپلماتیک و گروههای کاری در کنار افزایش دفاتر کارشناسی سازمان در منطقه؛ -جلب اعتماد بیشتر دولتهای منطقه و افزایش اعتبار سازمان نزد کشورهای میزبان؛ -ارائه طرحهای مشخص و عملیاتی برای نیل به ابعاد گوناگون توسعه همهجانبه به ویژه در حوزه حاکمیت قانون،دولت کارآمد و مبارزه با فساد؛ -تلاش بیشتر در حوزههای امنیتی و نظامی با تأکید بر مبارزه با قاچاق مواد مخدر و قاچاق انسان؛ -کنترل بیشتر بر مرزها و کنترل گسترش سلاحهای سبک؛ -استمرار حرکت به سوی بهبود وضع حقوق بشر و ایجاد نهادهای دموکراتیک؛ -کمک به دولتهای منطقه در حوزه آموزش نیرهای انتطامی با هدف کارآئی مؤثر این نیروها در اجرای قانون؛ -کمک به استمرار نظام چند حزبی واقعی با تأکید بر کارآمد بودن احزاب مخالف؛ -کمک به ایجاد رسانههای مستقل و حرفهای در کشورهای منطقه؛ -نهادسازی با تأکید بر بازسازی نهادهای قضائی و نهاد پلیس و گاردهای مرزی؛ -کمک برای تنظیم و ارائه طرحها و لویحی به مجالس قانونگذاری و دولتهای منطقه که از طریق آنها حاکمیت قانون آزادی مطبوعات و احترام به حقوق بشر نهادینه گردد؛ -برگزاری منظم و مستمر سمینارها و کارگاههای آموزشی به صورت مشترک در کشورهای منطقه."