Abstract:
سازمان کشورهای تولید کننده نفت(اوپک)در سال 1960با پیشنهاد ونزوئلا تأسیس شد.دولتهای عضو اوپک در بدو تأسیس عبارت بودند از:ایران، عربستان، ونزوئلا، کویت و عراق.اوپک به هنگام تأسیس 67 درصد ذخایر نفت جهانی، 38 درصد تولید جهانی نفت و 90 درصد بازار جهانی را در اختیار داشت.اپک به منظور تثبیت بازار نفت، از ابتدای دهه 1980، به طور متناوب بر روی دو استراتژی؛حمایت از قیمت و حمایت از بازار، سیاستگذاری کرده است.استراتژی حمایت از قیمت؛به معنای کنترل مدیریت تولید است.اتخاذ این استراتژی، سبب از دست رفتن سهم این کشورها در بازار نفت گردیده است.اتخاذ استراتژی حمایت از بازار، منجر به کاهش چشمگیر درآمد نفی کشورهای تولید کننده(کاهش قیمت)و بالاخره، به دست آوردن سهم بیشتری از بازار میشود.اوپک در طی بیست سال گذشته از یک استراتژی میانه پیوری کرده است.اعمال این استراتژی ثبات نسبی درآمد کشورهای تولید کننده عضو اوپک را در بر داشته است؛اما از سویی بیثباتی مداوم در بازار جهانی را تشدید کرده است.
در این نوشتار سعی خواهیم کرد به چشمانداز کوتاه مدت و میان مدت اوپک و چالشهایی که این سازمان با آن مواجه است، بپردازیم؛سپس جایگاه اوپک در بازار جهانی و نقش آن در امنیت عرضه نیز، مورد مطالعه قرار خواهد گرفت و در پی آن؛راهبردهای بلند مدت ایران و سرانجام ایران و دبیر کلی اوپک مورد بحث قرار میگیرند.
Machine summary:
"بروکراسی شید، عدم ارتقای کیفی نیروهای انسانی در سطوح مختلف تا مدیریت، عدم برخورد رقابتی و اقتصادی در بازارهای داخلی فروش فرآوردهها و محصولات و خدمات فنی، کم بها بودن تحقیق و پژوهش در جریان تصحیحسازی و سیاستگذاریهای صنعتی و خدماتی، عدم اطمینان به نیروهای کارآمد صنعتی خارجی به علت سوابق تلخ به جا مانده از حدود سه ربع قرن و رابطه نابرابر آنها با این صنعت در مقایسه با صنایع مشابه در کشورهای صنتی، کششهای فراوان سیاسیون خارجی و اخلی به سیاسی جلوه دادن و سیاسی نمودن و در نهایت کند و یا متوقف نمودن اقدامات اساسی در این صنعت، حاکمیت مقررات، ضوابط و ساختار قدیمی در اداره امور این صنعت؛اعم از فعالیتهای صنعتی، خدماتی، اداری، مالی و تجاری-به گونهای که نیل به اهداف داخلی بین المللی را معمولا با تأخیرهای طولانی همراه میکند-حاکمیت برخی قوانین بر این صنعت، که اگر چه هر یک در مقطع زمانی وضع خود، دلایلی منطقی، و قابل قبول داشته است، ولی به مرور زمان و به علت رفع ضرورتها از عاملی به عنوان تسریع در انجام امور به تسریع در ارتقای کمی و کیفی در این صنعت تبدیل شده است 1آمار و ارقام، بیان از این حقیقت دارد ه با توجه به میزان ذخایر نفتی حاصله که حدود 130-89 میلیارد بشکه است، ایران میتواند به عنوان یکی از تولید کنندگان عمده نفت خام و تأمین کننده قسمتی از نیاز جهانی، با استفاده از این انرژی باشد."