Abstract:
جنگ به عنوان رخدادی سرنوشت ساز، زندگی و زبان مردم یک جامعه را تا دهه ها بعد تحت تاثیر قرار می دهد. برخی از پی آمدهای جنگ با نتیجه آن (پیروزی یا شکست) در ارتباط است و برخی هم ناشی از خود جنگ و استلزامات آن است. در مقاله حاضر، دو موضوع درباره دوره پس از جنگ، مورد توجه و تاکید قرار گرفته است: اول، پدیده روزمره شدن مرگ که در صورت تداوم و تعمیق می تواند به نهادینه شدن جایگاه مرگ در زندگی (مرگ اندیشی) منتهی شود و آثار خاص خود را به همراه دارد، دوم، تقسیم بندی ناراضیان از منطق و روند حاکم بر زندگی در دوره صلح و آرامش، به ویژه کسانی که می کوشند به نحو آرمان ها و ارزش های دوره گذشته را احیا کنند.
Machine summary:
"» توضیح آنکه شرایط جنگی موجب شکلگیری وضعیتی به نام«روزمره شدن مرگ»میشود؛یعنی مقولهی مرگ برای سربازان،و حتی افراد صحنهی نبرد،به دلیلبرخورد مداوم با خطرات و مشاهدهی مستمر کشتهشدگان و مجروحان حالت عادی وروزمره به خود میگیرد و با زندگی آنان آمیخته میشود.
پس خشم اینان نه معطوفبه خود که متوجه دنیای بیرون میشود: {Sبیا به آینه،به قرآن،به آب برگردیم#بیا به اسب،حماسه،رکاب برگردیم#بیا دوباره مروری کنیم خاطرهها را#به روزهای خوش التهاب برگردیم#به دستهای پر از پینه،سفرههای تهی#به حرف اول این انقلاب برگردیم#کنون که موعظه در کاخها نمیگیرد#بیا به سرب،به سرب مذاب برگردیم(3)S}تعداد این عده مهم نیست و لزوما همان کسانی نیستند که در میدانهای نبرد حضورداشتهاند؛ممکن است از سربازان و داوطلبان گذشته باشند یا کسانی که به هردلیلی بههویت دورهی جنگ دل بستهاند.
تلاش این گروههای کوچک و همدل معطوف به بازسازی آن آرمانشهر از طریقتزریق شرایط گذشته به زمان حال است و حتی با عینک آن دوره به تحلیل شرایطجدید میپردازند،ضمن آنکه به جذف اعضا و نیروهای جدید توجه خاصی میشود.
آشکار است که مرثیهسرایی و دلبستگی به برخینمادها به اعضای چنین گروههایی«احساس مظلومیت»و البته انرژی تازهای برایفعالیت بیشتر و عوض کردن منطق بازی در جامعه میبخشد: {Sاگرچه نیستی ولی،همیشه زندهای شهید#رهت ادامه میدهد،برادر دلاورت6S} رجام سخن آرمان:هدف یا ابزار؟ نکتهی قابل توجه آن است که فعالیتهای یاد شده اغلب صبغهی فرهنگی-اجتماعی دارد،لزوما همآهنگ شده و سازماندهی شده هم نیست و حتی اعتراضبرخی از جنگ برگشتگان به وضعیت جدید،نه شورش یا چانهزنی برای پاداش وامتیاز،که برای به دست آوردن یک احترام ساده-اما واقعی-است که معمولا بهسادگی فراموش میشود."