خلاصه ماشینی:
چونیکی از نیاکان نذرالاسلام قاضی برجسته و توانگری بود پس از وی فرزندان و نوادگانش لقب قاضی داشتند، گرچه احتمالاً خود صاحب پیشه نبودند.
در این هنگام نه تنها اشعار ترانه ها را می سرود، بلکه آهنگ آن ها را نیز خودش تنظیم می کرد و خودش آن ها را می خواند.
آفرینش ها و فعالیت های فرهنگی او تنها به سرودن شعر محدود نمی شد، بلکه زمینه های گوناگون دیگر، مانند نویسندگی، روزنامه نگاری، خوانندگی، نوازندگی، آهنگ سازی، داستان نویسی، نمایشنامه نویسی، مقاله نویسی و مانند آن ها را در بر می گرفت.
نذرالاسلام از بزرگ ترین شاعران بنگالی به شمار می آید.
او را بعد از تاگور، بزرگ ترین نابغه در شعر و ادبیات بنگالی دانسته اند.
نذرالاسلام بانی تحولی در ادبیات بنگالی شد و به جای قهرمانان قدیم و افسانه های هند، قهرمانان مسلمان را وارد صحنة ادبیات کرد.
نذرالاسلام از شیفتگان شعر و ادب فارسی، به ویژه حافظ و خیام، بود ویکی از اشعار غنایی خود را «شاخ نبات» نامید.